విరబూసిన పరిమళభరిత కొండ్రైపుష్పమాలలను సువిశాల వక్షస్థలముపై ధరించువానిపై,
ఆరబోసిన వెన్నెలను కురిపించు చంద్రవంకను దట్టమైన జఠముడులందు చుట్టుకొనువానిపై,
సిరులనొలుకు తిల్లైనగరవీధులందు శోభను సంతరించుకొనిన రథములపై ఊరేగువానిపై,
శ్రేష్టమైన వేదగ్రంథానుసారముగ భక్తితో ఆరాధనచేయు సద్బ్రాహ్మణులందు కరుణనొసగువానిపై,
దేవాధిదేవునిగ చిదంబరమున మక్కువతో వెలసిన ఆ ఈశ్వరుని చరణారవిందములపై,
రాగయుక్తముగ గానమొనరించి, కీర్తిని కొనియాడి, జేరుకొనెదము ఆ శివలోకమును ఇకపై!!
[అనువాదము: సశికళ దివాకర్, 2013]