அன்பர்களே ! நீங்கள் கண்ட எம்பிரானிடம் அண்டம் கடந்து நின்றதற்கான அடையாளம் உண்டோ ? அங்கையில் அனலேந்திய ஆடலுண்டோ ? பண்டை முனிவர் எழுவர் பணி செய்யும் படியும் உண்டோ ? பூதங்கள் பல சூழப் போதல் உண்டோ ? கண்டம் சிறிதே கறுத்தது உண்டோ ? கண்களுக்கு மேலாக நெற்றியில் கண் ஒன்று உண்டோ ? தொண்டர் சூழும் அத்தொடர்ச்சி உண்டோ ? நீங்கள் அவனைக் கண்டவண்ணம் எமக்குச் சொல்வீராக .

சுவடு - நடந்து சென்ற அடையாளம் ; அஃது , இங்கு , ` அறிகுறி ` என்னும் அளவாய் நின்று , அதனையுடைய , அயன்மால் தேட நீண்ட ஒளி வடிவைக் குறித்தது , ` ஏந்திய ஆடல் ` என வினை முதலின் தொழில் , வினைமேல் ஏற்றப்பட்டது . பண்டை எழுவர் - ` அகத்தியர் , புலத்தியர் , அங்கிரா , கவுதமர் , வசிட்டர் , காசிபர் , மார்க்கண்டேயர் ` என்னும் முனிவர் . படி - உருவம் ; ` கண்ணாற் கண்டதுண்டோ ` என வினவுவார் , ` உருவம் ` என்றார் . ` பணியும் உண்டோ ` எனப் பாடம் ஓதுதல் சிறக்கும் . ` போந்தது ` என்றது , தொழிலை உணர்த்திய பெயர் . இறையே - சிறிதே . சூழ - சுற்றிலும் . தொடர்ச்சி - தொடர்தல் . ` சூழ் அத் தொடர்ச்சி ` எனப் பிரித்து உரைத்தலும் ஆம் .

அன்பர்களே ! நீங்கள் கண்ட எம்பிரானிடம் இள ஞாயிறு போன்று ஒளிவிடும் அவன் உடலின் ஓருபால் விளங்குகின்ற அணியினை உடைய உமாதேவி உண்டோ ? வெள்ளிய இடப முண்டோ ? பரவுகின்ற தீப்பொறியும் ஒலியுமுடைய தழலுமுண்டோ ? வேழத்தின் தோல் உண்டோ ? வெண்ணூல் உண்டோ ? வரியும் புள்ளி யும் பொருந்திய பாம்பைக் கொண்ட சடையுமுண்டோ ? அச்சடை மேல் வைக்கப்பட்ட இளமதியும் உண்டோ ? சடையிலிருந்து ஒழுகும் நீர் உண்டோ ? கையில் சூலும் உண்டோ ? நீங்கள் அவனைக் கண்ட வண்ணம் எமக்குச் சொல்வீராக .

` எரிகின்ற ` என்றது , ` நெருப்புப்போல ஒளி விடுகின்ற ` என்னும் பொருளது . ` மேனியின் ஓர்பால் இலங்கிழை உண்டோ ` என மாறிக் கூட்டுக . இலங்கிழை - விளங்குகின்ற அணியினை உடையாள் ; உமாதேவி . ` உண்டு ` என்பது , அஃறிணை ஒருமை குறித்து வருதலேயன்றி , இடையில் தோன்றாது , பொருளோடு உடனுளதாய உண்மைத் தன்மை குறிக்கும் வழி , இருதிணை ஐம்பால் மூவிடங்களிலும் வருமாதலின் , ` இலங்கிழை உண்டோ ` என்றருளினார் . விரிகின்ற - பரவுகின்ற . பொறி - தீப்பொறி . அரவம் - ஒலி . தழல் - நெருப்பு . நெருப்பை , ` குரை அழல் ` என்றலும் வழக்காதலின் , ` அரவத் தழல் ` என்று அருளினார் . வரி - கீற்று . சொரிகின்ற - ஒழுகும் தன்மை வாய்ந்த . புனல் - நீர் .

அன்பர்களே ! நீவிர் கண்ட எம்பெருமான் பிறைக் கண்ணியைச் செஞ்சடைமேல் வைத்ததுண்டோ ? அவனுக்கு நெற்றியில் கண்ணுண்டோ ? பூசும் நீறுதான் அவனுக்குச் சந்தனமோ ? புலால் நாறும் வெள்ளெலும்புமாலையை அவன் பூண்டதுண்டோ ? பூதங்கள் அவனைச் சூழ்ந்ததுண்டோ ? போர்க்குணமுடைய இடபம் அருகில் உண்டோ ? போர் செய்யும் தன்மை வாய்ந்தனவும் , வேல்போன்றனவுமாகிய கண்களையுடைய உமையம்மை அவன் பாகமாகப் பொருந்திய துண்டோ ? கார்காலத்து மலரும் கொன்றை மாலை அவனுடலில் கலந்ததுண்டோ ? வளைந்தமாலை போல்வதும் படமெடுத்தாடுவதும் ஆகிய பாம்பு தோள்மேல் விளங்குதல் உண்டோ ? அவனை நீங்கள் கண்டவண்ணம் எமக்குக் கூறுவீராக .

நிலா மாலை - பிறைக் கண்ணி . சாந்து - சந்தனம் ; ` நீறு தான் சாந்தோ ` என்க . கலா மாலைக்கண் - போர் செய்யும் தன்மை வாய்ந்த கண் . சுலா மாலை அரவம் - வளைந்த மாலை போலும் பாம்பு .

அன்பர்காள் ! நீவிர் கண்ட எம்பெருமான் பண் நிறைந்த வீணையை வாசித்துப் பழகியதுண்டோ ? பூதங்கள் பல சூழ்ந்து வர வெளியே போந்ததுண்டோ ? உண்ணற்காகாத கொடிய நஞ்சை உண்டதுண்டோ ? ஊழித் தீப் போன்ற ஒளி அவன்பால் உண்டோ ? கண் , மகிழ்வால் நிறைதற்குக் காரணமான திருவடியால் அவன் காலனை உதைத்ததுண்டோ ? மன்மதனையும் நெற்றிக்கண்ணிடத்துத் தோன்றிய நெருப்பால் அவன் அழித்ததுண்டோ ? பகைவருடைய திரிபுரங்கள் மேல் அவன் அம்பு எய்ததுண்டோ ? நீங்கள் அவனை எவ்வகையில் கண்டீர்கள் ?.

கண் ஆர் கழல் - கண் நிறைதற்கு ( மகிழ்வதற்கு ) ஏதுவாகிய திருவடி . ` கழலானது காலனைச் செற்றது உண்டோ ` என்க . அன்றி , ` கழலாற் செற்றது உண்டோ ` என உருபு விரித்துரைப்பினுமாம் . எண்ணார் - மதியாதவர் .

அன்பர்காள் ! நீவிர் கண்ட எம்பெருமானுக்குத் திருமேனியில் நீறு பூசிய பாகமுண்டோ ? நெற்றியில் நெருப்புமிகும் ஒரு கண்ணுமுண்டோ ? கூறுபடுத்துங்கொடிய மழுவாயுதம் கையிலுண்டோ ? கொல்லும் புலியது தோலாகிய உடையுண்டோ ? கங்கையைத் தாங்கும் சடையுண்டோ ? அச்சடையிடத்துப் பாம்பு உண்டோ ? அப் பாம்பின் அருகே பிறையுண்டோ ? பெருமை அளவிட முடியாத இடபக் கொடியுண்டோ ? கூத்துமுண்டோ ? நீங்கள் அவன் கொண்ட எவ்வகை வேடத்தில் அவனைக் கண்டீர்கள் ?.

` பால்வெள்ளை நீறும் பசுஞ்சாந்தும் ` ( தி .8 திருவா . திருக்கோத்தும்பி . 18) என்று அருளியவாறு . அம்மை பாகத்தில் சந்தனம் இருக்க , தன் பாகத்தில் மட்டுமே நீறுபூசியிருத்தலின் , ` நீறுடைய திருமேனி பாகம் உண்டோ ` என்று அருளினார் . ` பாகம் ` என்புழி , ` பாகமாய் ` என ஆக்கம் வருவித்து உரைக்க . ` முற்றும் ` என்பதற்கு முற்றுதலும் என உரைக்க . முற்றுதல் - முதிர்தல் ; ( நெருப்பு ) மிகுதல் . கூறு உடைய - கூறுபடுத்தலை உடைய . ` கூறுடைய ` என்பது , எதுகை நோக்கித் திரிந்தது என்றலும் ஆம் . ` கொண்ட வேடம் ` என்பது , முன்னும் பின்னும் சென்று எல்லாவற்றோடும் இயையும் . ` நெற்றிமேல் ஒற்றைக்கண் முற்றுதல் ` முதலியன வேடத்திற்கு உறுப்புக்களாதலின் , வேடம் முற்றுதல் உண்டோ என்றது , சினை வினையை முதலொடு சார்த்தி முடித்ததாக உரைக்க . ` அளவிலாத கொடி ` என இயையும் . அளவிலாமை - ஒப்பாதல் , உயர்வாதல் இல்லாமை . இலயம் - கூத்து .

அன்பர்காள் ! சிவபெருமானை நான் கனவில் கண்டவாறே நனவிலும் அவன் நெற்றிப்பட்டமும் செவித்தோடும் ஓரொருபாகத்தில் விளங்கக் கண்டேன் , நிலம் அழகுபெறுமாறு பிச்சை பெறப் பல இடங்களிலும் திரிந்தலையக் கண்டேன் . வாச்சியங்களைப் பூதகணங்கள் இயம்பப் பலவகைக் கூத்துக்களை ஆடக் கண்டேன் , காதிற்குழையும் சென்னியில் பிறையும் விளங்கக் கண்டேன் , உயர்த்திய மழுக்கொடி திண்டோளை ஒட்டி ஆடக்கண்டேன் ; வலிமை மிக்க மழுவாயுதம் வலக்கையில் திகழக் கண்டேன் ; மேலான அவனைத் திருவாலவாயிற் கண்டேன் . அவனை நீவிர் கண்டவாறு எங்ஙனம் ?.

` கனவில் நான் கண்டவாறே ` என்றதனை , ` கண்டேன் ` என்றவற்றோடு முடித்து , ` நனவிலுங் கண்டேன் ` எனவுரைக்க . பட்டம் - நெற்றிப் பட்டம் . இதுவும் , ஒருபாலே உள்ளது என்க . தோடு , இடக்காதில் மட்டும் உள்ளது . ` பார்திகழ ` என்றது , ` தனது செலவினால் நிலம் அழகுபெற ` என்றதேயன்றி , ` அதன்கண் வாழ்வார் மெய்யுணர்வு பெற்று விளங்க ` என்றதுமாம் . ` கொட்டி ` என்றதனை , ` கொட்ட ` எனத் திரிக்க ; ` வாச்சியங்களைப் பூதகணங்கள் இயம்ப ` என்பது பொருள் . இலயங்கள் - பலவகைக் கூத்துக்கள் . ` காதிற் குழையும் சென்னியிற் பிறையும் இலங்கக் கண்டேன் ` என்க . ஏற்றுக் கொடியே யன்றி , கட்டங்க ( மழு ) க் கொடியும் சிவபிரானுக்கு உண்டென்க . ` வலக்கை ` என்பது மெலிந்து நின்றது - ` வலத்திற் கையில் ` எனலுமாம் . சிட்டன் - மேலானவன் . ` சிட்டனை ` என்றது , ` அவனை ` என்னும் சுட்டளவாய் நின்றது . ` இறைவனை நான் இவ்வாறு கண்டேன் ; நீரும் இவ்வாறு கண்டதுண்டோ ?` எனக் குறிப்பெச்சம் வருவித்து உரைக்க . அங்ஙனம் உரையாவிடில் , இத் திருப்பதிகத்தோடு இயையுமாறில்லை . இனி , இத்திருப்பதிகத்தை , ` வினா விடைத்திருப்பதிகம் ` என்பார் , பிற அடியார்கள் , ` பட்டமுந்தோடும் ஓர் பாகம் கண்டது உண்டோ ` என்பன முதலாக வினாவும் வினாவிற்கு இறுத்த விடையாகக் கொள்வர் , இனிவரும் திருத்தாண்டகங்களுட் சிலவும் அன்ன .

மறைவல்லவனும் , மாதவத்தவனும் ஆகிய சிவ பெருமானுடைய சடையில் அலைவீசி ஓடும் நீர்ப் பெருக்கையுடைய கங்கையைக் கண்டேன் . கொன்றை மலரால் ஆன மாலையை அவன் அணிந்த தன்மையைக் கண்டேன் . பிச்சைக்கு ஓடித்திரியும் அவன் கையில் பாம்பைக் கண்டேன் . பகற்பொழுதில் பழனத்திருப்பதியில் அவன் சென்று புகுதலைக் கண்டேன் . அவன் ஆரவாரம் மிக்க கச்சி மேற்றளியில் மேவி இருக்கக் கண்டேன் . அவனது கறைபொருந்திய மிடற்றைக் கண்டேன் ; கையில் கனலும் கண்டேன் . அரையில் இறுக்கி உடுத்த மான் தோலைக் கண்டேன் . அவனை நான் கண்டவாறு இது . அவனை நீவிர் கண்டவாறு எங்ஙனம் ?

அலைத்து ஓடு - அலைவீசி ஓடும் தன்மையை உடைய . ` திரிவார் கை ` என , உடம்பொடு புணர்த்ததனால் , ` திரிதல் கண்டேன் ` என்பதும் கொள்ளப்படும் . ` மேற்றளியே ` என்புழி , ` மேற்றளிக் கண்ணே ` என உருபு விரிக்க . கனல் கையில் உளதாதல் வெளிப்படை . வலித்து - இறுக்கி . மாதவன் - பெரிய தவக்கோலத்தை உடையவன் . `( நான் ) கண்டவாறு இது ; இவ்வாறு நீவிரும் கண்டதுண்டோ ?` என்க .

அன்பர்காள் ! எம்பெருமான் திருநீறு திகழும் திருமேனியுடன் உலவக் கண்டேன் . அவன் நீண்ட சடைமேல் நீர்நிறை கங்கை பொருந்தக் கண்டேன் . கூறுபடுத்தலைப் பொருந்திய கொடிய மழுவாயுதத்தை அவன் கொள்ளக் கண்டேன் . கொடுகொட்டி என்னும் வாச்சியத்தையும் கையலகு என்னும் ஆயுதத்தையும் அவன் கையிற் கண்டேன் . ஆறு பொருந்திய அவன் தலையில் அழகிய மதியையும் கண்டேன் . அவன் அடியார்க்கு ஆரமுதம் போன்று இன்பஞ் செய்தலைக் கண்டேன் . அவன் இடபவாகனமேறி இவ்வழியே வரக் கண்டேன் . அவனை இவ்வகையில் யான் கண்டேன் . அவனை நீவிர் கண்டவாறு எங்ஙனம் ?.

நிகழ்தல் - உலாவுதல் , ` கூறேறும் ` என்பதற்கு மேல் . ( பா .5) ` கூறுடைய ` என்றதற்கு உரைத்தவாறே உரைக்க . அலகு - ஒரு வகை வாள் ; அவ்வகையில் சிறிதாயதனை , ` கையலகு ` என்று அருளினார் . ` சென்னியின்கண் அணிந்த மதி ` என்க . ` ஆக ` என்னும் , செயவெனெச்சம் தொழிற் பெயர்ப் பொருள்தந்து நின்றது . ` இந்நெறி ` என்றது , சுவாமிகளும் பிற அடியவரும் உள்ள இடத்தை .

அன்பர்காள் ! இமையோர் பெருமானுடலில் மணமுடைய வெண்ணீறு உண்டு . அவன் கைகளில் ஒன்றில் வெண்டலையும் ஒன்றில் வீணையுமுண்டு . சுரைபோன்று தோன்றும் சடை முடியுண்டு அவனுக்கு , அதில் அவன் சூடும் பிறை ஒன்றுண்டு . அவன் சூலாயுதத்தையும் தண்டாயுதத்தையும் சுமந்ததுண்டு , அவனுக்கு இடுப்பில் கட்டிய கோவண ஆடையுண்டு , அவன்பால் ஊன்றுகோலும் போர்க்குந்தோலும் அழகாக உண்டு . அவனிடத்து இருக்கும் பாம்பு பசி இல்லாததாகலின் இரையுண்டறியாதது . அவனிடம் எல்லாம் உள . இவ்வாறு அவனை நான் கண்டேன் . நீவிர் அவனைக் கண்டவாறு எங்ஙனம் ?

விரை உண்ட - வாசனையை ஏற்ற ; இனி , ` வாசனைப் பொருளாம் தன்மையைக் கொண்ட ` என்றுமாம் . சுரை - உறை . ` சுரை உண்டு ` என்றதில் உள்ள , ` உண்டு ` என்பதனை , ` உண்ண ` எனத் திரிக்க . ` சடைமுடியானது சுரைபோல உள்வாங்கும்படி சூடும் பிறை ` என்றபடி . தண்டு - தண்டாயுதம் ; சிறப்புப் படைக்கலங்கள் சூலமும் மழுவும் என்பதனால் ஏனைய படைக்கலங்கள் சிவபிரானுக்கு உரியவல்ல என்பது , பொருளன்று என்க . கோவண ஆடை - கீழ் வாங்கி உடுத்தப்படும் உடை . வலிக்கோல் - ஊன்றுகோல் ; இது , பிரம்பும் மாத்திரைக்கோலும் ஆகும் . இறைவனுக்கு அணியாய பாம்புகள் . பசி , பிணி , மூப்பு முதலியன இன்றி , என்றும் ஒருபெற்றியன வாய் இருத்தலின் , ` இரை உண்டு அறியாத பாம்பு ` என்று அருளினார் . ` பசியோடிருக்கும் பாம்பு ` என , நகைச்சுவையும் தோற்றியது . ` இமையோர் பெருமான் இலாதது என் ` என்றது , தேற்றம் பற்றி . ` உளன் ` என்றதனை , எதிர்மறை முகத்தால் அருளிச்செய்தவாறு . ` வெண்ணீறு முதலியன உண்டு ; அவற்றை நீவிர் கண்டது உண்டோ ?` என்க .

இறைவன் மைபூசிய கண்ணளாம் உமையம்மையும் தானுமாகிக் கச்சி மயானத்து வாழ்பவனும் நீண்ட சடையினனும் ஆவான் ` என்று கூறின் அவன் அவ்வளவே ஆம் தன்மையன் அல்லன் . அவன் எப்பொருளையும் தன்பொருட்டு ஏற்க இசைதலை உடையான் அல்லன் . உலகப் பொருள்களில் ஒருவன் அல்லன் ; ஓரூர்க்கே உரியனல்லன் . யாதொரு பொருளும் தனக்கு உவமையாதல் இல்லாதவன் . அதனால் அவனுடைய அந்தத் தன்மையையும் அந்த நிறத்தையும் அந்த வடிவத்தையும் அவன் திருவருளையே கண்ணாகப் பெற்றுக் காணலாமேயல்லாமல் மற்றைப் பொருள்கள் போலப் பிறரொருவர் இன்னவகையுட்பட்டவன் , இன்ன நிறத்தையுடையவன் , இன்ன வடிவத்தை உடையவன் என்று இவனைச் சொல்லோவியமாகவோ எழுத்தோவியமாகவோ எழுதிக் காட்டல் இயலாது .

` கண்ணாளும் தானும் ` என்றதன் பின் ` ` ஆகி ` என்பது வருவித்து , அதனை , ` மயானத்தான் , வார்சடையான் ` என்னும் வினைக்குறிப்பு முற்றுக்களோடு முடிக்க . கச்சி மயானம் , கச்சி ஏகம்பத்திற்கு அணித்தாய் உள்ள ஒரு வைப்புத்தலம் . வார்சடை - நீண்டசடை . என்னின் - எனறு சொல்வோம் எனில் . அல்லான் - அத்தன்மையன் அல்லன் ; என்றது , அதுவே முற்றிலும் அவனுடைய இயல்பு அன்று ; அஃது அவனது பொதுவியல்பே என்றபடி . ` மற்று , அவனுடைய உண்மை இயல்பு யாது எனின் ` என்பது எஞ்சி நின்றது . ஒப்பு உடையன் அல்லன் - இவற்றைத் தன்பொருட்டாக ஏற்றுடையவன் அல்லன் . ஒருவன் அல்லன் - உலகப் பொருள்களில் ஒருவனல்லன் . ஓர் ஊரன் அல்லன் - ஓர் இடத்தில் வரையறைப்பட்டு நிற்பவன் அல்லன் . ஓர் உவமன் இல்லி - தனக்கு எவ்வாற்றானும் யாதொரு பொருளும் உவமையாதல் இல்லாதவன் . இங்கு , ` அதனால் ` என்பது வருவிக்க . ` அப்படி ` முதலிய மூன்றும் , ` கச்சிமயானத்தான் , வார் சடையான் ` என்றாற்போலும் இயல்புகளைக் குறித்தன ; அவரவரும் , தாம் தாம் , அவன் திருவருளையே கண்ணாகப் பெற்றுக் காணின் அவைகளைக் காணலாமே யல்லது , மற்றைய பொருள்கள் போல , பிறரொருவர் , இன்ன வகையுட்பட்டவன் , இன்ன நிறத்தை உடையவன் , இன்ன வடிவம் உடையவன் என்று , சொல்லோவிய மாகவோ எழுத்தோவியமாகவோ எழுதிக்காட்டல் இயலாது ` என்க . ` இறைவன் ` என்புழித் தொகுக்கப்பட்ட இரண்டாம் வேற்றுமையை விரித்து , ` என்று ` என்றதன் பின்னர்க் கூட்டியுரைக்க . எனவே , ` மேலைத் திருத்தாண்டகங்களினும் , வருந் திருத் தாண்டகத்தினும் பலவாற்றானும் வினாவிய இயல்புகள் யாவும் அவன் அருள் பெற்றார்க்கன்றிக் காணவாரா ` என்பதனை அறி வுறுக்கும் முகத்தால் , அப்பேறு வாய்க்கப்பெற்ற தாமும் , பிற அடியவர் களும் ஆகியோரது நிலையை நினைந்து மகிழ்ந்தருளியவாறாயிற்று .

அன்பர்காள் ! நான் சிவபெருமானை என் சிந்தனையுட் கண்டவாறே என் கண்ணிலும் அவன் பொன்னார் மேனி மேல் திருநீற்றுப் பொடியும் கண்டேன் ; புலித்தோலாகிய உடை கண்டேன் . தன்னிடப்பாகத்தில் மின்னலைப் போன்ற நுண்ணிய இடையை உடைய உமையாள் பொருந்தக் கண்டேன் . ஒளியுடைப் பாம்பு ஒன்றையும் அரைமேற்கண்டேன் . அன்னம்போன்ற வெள்ளிய தேரினை ஊர்ந்த அரக்கன் அலற அவனை நசுக்கிய திருவடியையும் கண்டேன் . அடையாளப் பூவாகிய கொன்றை மலராலான தலை மாலையையும் கண்டேன் . நீவிர் அவனைக் கண்டவாறு எங்ஙனம் ?

பொடி - திருவெண்ணீறு . ` தன்மேல் புணர ` எனமாற்றி , ` தன்னிடத்துப் பொருந்த ` என உரைக்க . ` பாகத்தில் நுண்ணிடையாள் பொருந்தக் கண்டேன் ` என இயையும் . ` பாம்பும் ` என்னும் உம்மை , எச்சம் . அன்னத்தேர் - அன்னம் போலும் வெண்மையாகிய விமானம் ; புட்பக விமானம் . சின்னமலர்க் கொன்றை - அடையாளப் பூவாகிய கொன்றை . ` சிவனை நான் சிந்தையுட் கண்டவாறே கண்ணிலும் கண்டேன் ; நீவிரும் அவ்வாறு கண்டது உண்டோ ?` என்க .