அரும்புகள் நீக்கமுற ஆராய்ந்த போதுகளைக் கொண்டு வண்டுகள் நீக்கமுறத்தூவி, கரும்பாகிய வில்லை ஏந்திய கருவேளை எரித்தவனாகிய பெரும்பற்றப்புலியூர் எம்பிரானை நீர் தொழுமின்.

வழிபாட்டுக்கு மலர் எடுக்குங்கால் அரும்புகளை நீக்கி மலர்களை மட்டும் பறித்தல்வேண்டும் என்பது விதி. ` அரும் போடு மலர் பறித்திட்டுண்ணா ஊரும் ...... காடே ` ` அரும்பொடு மலர்கள் கொண்டாங்கு ஆர்வத்தை உள்ளே வைத்து ` என ஆசிரியரே அரும்புகளைப் பறித்து வழிபடுதலை உணர்த்தினார். இது விதி விரோதமெனத் தோன்றும். பூவினங்களுள் எல்லாவற்றின் அரும்புகளும் வழிபாட்டிற்காகா என்பதில்லை ; தாமரை முதலிய சிலவற்றின் அரும்பு ஆகும். அரும்பு என்பது அடையின்றி நிற்குங்கால் தாமரை அரும்பிற்கே பொருந்துகிறது. ` அருப்பினார்முலை மங்கை பங்கினன் ` ( தி.2. ப.25. பா.8.) ` அரும்புங் குரும்பையும் அலைத்த மென் கொங்கைக் கரும்பின் மொழியாள் ` ( தி.1. ப.46. பா.2.) ` அருப்புப் போல் முலையார் ` ( தி.5. ப.61. பா.5.) என்பவற்றால் அறிக. ` அரும்பார்ந்தன மல்லிகை சண்பகம் ` ( தி.7. ப.13. பா.4.) என்புழி ஏனைய அரும்புகளை உணர்த்தல் காண்க. ` வைகறை யுணர்ந்து போந்து புனல்மூழ்கி வாயுங்கட்டி, மொய்மலர் நெருங்கு வாச நந்தன வனத்துமுன்னிக்கையினிற் றெரிந்து நல்ல கமழ் முகை யலரும் வேலைத் தெய்வநாயகற்குச்சாத்துந் திருப்பள்ளித் தாமங் கொய்து ` ( தி.12 எறிபத்.9) என்றதால் போதுகளைக் கொய்தல் விதியென்பதும் அவற்றையே அரும்பு என்பதும் உணரக் கிடக்கின்றன. அறுதல் - அற்றம். செறுதல் - செற்றம். அற்றப்பட - நீக்கம் உற. ஆய் மலர் - வினைத்தொகை. அரும்புகளையும், அற்றப் பட ஆய்ந்த மலர்களையும் கொண்டு எனக்கூறலும் ஆம். அற்றப் படுதல் ஆய்தற்கு அடையாய்க் குற்றம் நீங்கல் எனப் பொருள் தரும். ` விளக்கு அற்றம் பார்க்கும் இருளேபோல் ` எனும் குறளி (1186) லும் இப் பொருட்டாதலறிக. சுரும்பு - வண்டினங்களுள் ஒன்று. ` வண்டும் சுரும்பும் மூசும்தேனார் பூங்கோதாய் ` ( சிந்தா. 2065) கரும்பற்றச் சிலை :- அற்றம் - அழிவு. சோர்வு, துன்பம், மெலிவு, சிலை - வில். கரும்பு வில் காதலை விளைத்து இவற்றையெல்லாம் ஆக்குதலால் அற்றச்சிலை எனப்பட்டது. அற்றச்சிலை - அற்றத்தை உடைய சிலை என இரண்டன் உருபும் பயனும் உடன்தொக்கதொகை எனக்கொண்டு தனக்கே அழிவு தந்த சிலையாதலின் கரும்பு அற்றச்சிலைக்காமன் என்றார் எனக்கூறலுமாம். பெரும்பற்றப்புலியூர் - புலிக்கால் முனிவர்க்குப் பேரின்பத்தில் பெரும்பற்றை விளைத்ததாலும், அவர் வீடுபேற்றிற் பெரும் பற்றுடையராயிருந்ததாலும், வணங்கும் எல்லா உயிர்க்கும் சிவனடி நீழலில் பெரும்பற்று விளைத்தலாலும் அப்பெயர் பெற்றது. அன்பினால் தூவுக ; தூவின் அவாவறுத்து வீடுபேறு எய்தலாம் என்னும் கருத்தைக் காமனைக் காய்ந்தவன் எனும் தொடர் குறிப்பிக்கின்றது.