தேடிவைத்த செல்வமும் , மனைவியும் , மக்களும் நீர் செத்தபோது உம்மைச் செறியார் ; பிரிவதே இயல்பாம் ; நாள் தோறும் நீலக்குடியரனை நினையும் சித்தம் ஆகின்சிவகதி சேர்வீர் .

வைத்த - சேமித்து வைத்த . மாடு - செல்வம் . மக்கள் என்பதிலும் உம்மை சேர்க்க . நீர் - நீங்கள் . செறியார் - உடன் வராதவராய் . பிரிவதே - நீங்குதலைச் செய்வர் . நித்தம் - நாள்தோறும் . நினை - நினைக்கும் . சித்தமாகில் - மனமுடையீரானால் . சேர்திர் - சேருவீர் .

சிவந்த திருமேனியனாய்த் தேனும் , பாலும் , தயிரும் , நெய்யும் கொண்டு திருமுழுக்காடும் நீலக்குடி அரனின்மேல் காதல் கொண்டு மறவாத மனத்தினர்க்கெல்லாம் உள்ளங்கை நெல்லிக் கனி போல அப்பெருமான் புலப்பட்டு அருள்புரிவான் .

செய்ய - சிவந்த . மையலாய் - அன்பு மயக்கம் கொண்டு . கையில் ஆமலகக் கனியொக்கும் - உள்ளங்கையில் நெல்லிக்கனியை ஒத்து வெளிப்படையாய்த் தோன்றி அருள் செய்வான் .

நீலக்குடி உடைய பெருமான் , கங்கையாற்றுடன் கூடிய நீண்ட சடையையுடையவன் . உமாதேவியை ஒரு கூற்றிற் கொண்ட இயல்பினன் . திருமேனிக்கு அழகு தருவதாகிய திருநீற்றை உடையவன் . திருவடி போற்றினார் இடர்களைப் போக்கும் புனிதன் .

ஆற்ற - மிக . ஆயிழையாள் - அழகிய அணிகலன்கள் அணிந்தவள் . ஒரு கூற்றன் - ஒரு பாகத்தின்கண்ணே உடையவன் . கோலமதாகிய - அழகிய . போற்றினார் - தன்னைப் போற்றியவர்களது . இடர் - துன்பங்களை . புனிதன் - தூயவன் .

நான்கு முனிவர்களுக்கு இன்னருள் புரிய ஆலமரத்தின் நன்னிழலின் கீழ் இருந்தோன் ; ஆலகால நஞ்சு உண்ட கண்டத்துடன் பொருந்திய நீலநிறம் உடையவன் . நீலக்குடி உறையும் மலமற்றவன் ; காலன் உயிர் போக்கிய கடவுள் .

நாலுவேதியர்க்கு - நான்கு வேதமுணர்ந்த அந்தண யோகியர்க்கு . நால்வராவர் - சனகர் , சனந்தனர் , சனாதனர் , சனற் குமாரர் . இன்னருள் - இனிய திருவருளைச் செய்யும் . ஆலன் - கல்லாலின் நிழற் கீழ் இருப்பவன் . ஆலநஞ்சு - ஆலகாலமாகிய விடம் . கண்டத்து அமர் நீலன் - கழுத்திலே பொருந்திய நீலநிறத்தை உடையவன் . நின்மலன் - குற்றமற்றவன் . காலன் - காலனுக்குக் காலன் .

`நேசத்துக்குரிய நீலக்குடி அரனே !` என்னாத கீழ்மை உடையவராய் நெடுமால் செய்த மாயத்தால் திரிபுரத்து அசுரர்கள் ஈசன் ஓரம்பு எய்ய எரிந்து சாம்பலாய்ப் போய் நாசமாயினர் .

நேச - அன்பர்க்கு அன்பனே ! எனா - என்னாத . நெடுமால் - திருமால் . மாயம் - சூழ்ச்சிச் செயல் . நெடுமால் செய்த மாயத்தால் நீசராய் என மாறுக . நீசர் - வெறுக்கத்தக்கவர் . ஓர் சரம் - ஓர் அம்பு . நாசமானார் - அழிந்தனர் - திரிபுரநாதர் - திரிபுரங்களுக்குத் தலைவர் . திருமால் செய்த மாயமாவது , தாரகாசுரன் புதல்வராகிய கமலாக்ஷன் . வித்யுன்மாலி , தாரகாக்ஷன் என்ற மூவரும் சிவபெருமானை நோக்கித் தவம் இருந்து மூன்று பறக்கும் கோட்டைகளைப் பெற்றுப் பல நகரங்களையும் அழித்துவந்தனர் . அதைக் கண்ட திருமால் புத்தராய் நாரதரை அனுப்பி அவர்களுக்குப் புற மதத்தை உபதேசித்து அவர்கள் பெருமானிடம் கொண்டிருந்த பக்திக்கு ஊறு விளைக்கச் செய்து திரிபுரங்களைப் பெருமான் அழிக்கும்படி செய்தார் .

என்றும் பொய்யாகிய உலக வாழ்வை உகந்து இறுமாப்பு அடைகின்ற நீர் இறக்கும்போது நுமக்கு அறியவொண்ணுமோ ? ஒண்ணாதாதலால் கொன்றை சூடும் கடவுளுமாகிய மலை மகளோடும் நின்ற நீலக்குடி அரனே என்று உரைப்பீர்களாக !

குன்றமகள் - மலையரசன் புதல்வியாகிய பார்வதி . எனீர் - என்று சொல்லுங்கள் . என்றும் - எப்பொழுதும் . உகந்தே இறுமாக்கும் - மகிழ்வோடு பெருமிதம் கொள்ளும் . பொன்றும் போதும் - இறக்கும் போதும் . அறிவொண்ணும் - அவனை அறிதல் உண்டாகும் . இப்பிறப்பில் வாழ்வு சிறக்கும் . இறக்கும்போது அவன் நினைப்பு உண்டாய் மறுபிறப்பும் இல்லையாகும்படிச் செய்யும் என்க .

கல்லினோடு என்னைச் சேர்த்துக்கட்டி அமண் ஒழுக்கமுடையவர்கள் விரைந்து கடல் நீரிற் புக - நூக்கிவிட , என் வாக்கினால் நெல்வளம் உடைய நீண்ட வயல் சூழ்ந்த நீலக்குடி அரனுடைய நல்ல நாமத்தைச் சொல்லி நன்றே உய்ந்தேன் .

கல்லினோடு - கருங்கல்லோடு . எனை - என்னை . பூட்டி - சேர்த்துக் கட்டி . அமண் கையர் - அமண் ஒழுக்கத்தையுடையவர் . அதாவது நிர்வாண ஒழுக்கத்தினர் . ஒல்லை - விரைந்து . நீர்புக நூக்க - கடலின்கண்ணே அழுந்தும்படியாகத் தள்ளிவிட . நெல்லு நீள் - நெற்கதிர்கள் பெருகியுள்ள ; நவிற்றி - சொல்லி . உய்ந்தேனன்றே - உய்ந்தேனல்லவா ? திருநாவுக்கரசு சுவாமிகள் கல்லிற் பிணைத்துச் சமணர் கடலில் தள்ளியபோது தாம் திருவருளால் கரையேறிய அற்புதத்தைத் தம் திருவாயால் தெளிய உணர்த்தும் திருப்பாடல் இது .

` யாம் அழகியவர்கள் ; இளையவர்கள் ` எனும் ஆசையால் ஒழுகி , உயிர் உடலைவிட்டுப் பிரிந்துபோவதற்கு முன்பே , நிழல் உடையதாய்ச் செறிந்த பொழில்களையுடைய நீலக்குடி அரனுடைய கழலணிந்த சேவடிகளைக் கைகளால் தொழுது உய்வீர்களாக .

அழகியோம் - நாம் அழகாக இருக்கின்றோம் . இளையோம் - இளமைத்தன்மை உடையவர்களாக இருக்கின்றோம் . ஆசையால் - நிலையாத இவ்விரண்டையும் பெற்றுக் களிக்கும் ஆசையினாலே . ஒழுகி - தவறான வழிகளில் நடந்து . ஆவி - உயிர் . உடல் விடுமுன்னமே - உடலை விட்டு நீங்கும் முன்பாகவே . நிழலதார் பொழில் - நிழல் பொருந்திய சோலை .

கற்றையாகிய செஞ்சடையில் , குளிர்ந்த கதிர்களை வீசும் வெண்திங்களைப்பற்றிப் பாம்புடன் வைத்த கடவுளாகிய நெற்றிக்கண்ணுடைய நீலக்குடி அரன் , தேவர் சுற்றிவந்து தொழும் கழலணிந்த சோதிவடிவினன் ஆவன் .

கற்றை - பலவற்றின் தொகுதி . செஞ்சடைக்கற்றை என மாறுக . காய்கதிர் - கிரணங்களை வெளிவிடும் சூரியன் . பற்றி - பிடித்து . பராபரன் - மேலானவற்றிற்கெல்லாம் மேலானவன் . கழற் சோதி - கழலையணிந்த ஒளிவடிவானவன் .

நீலக்குடி அரன் தருக்கடைந்து திருக் கயிலையைத் தாங்கிய செறிந்த தோளை உடைய இராவணன் உடலை ஓர் திரு விரலால் நெரித்துப் பின்னையும் இரக்கமாகி அருள் புரிந்த கருணைத் திறம் உடையவன் என்பர் .

தருக்கி - செருக்கி. வெற்பது - கயிலைமலையை. தாங்கிய - சுமந்த. வீங்கு - பெரிய. அரக்கனார், ஆர் இழித்தற் பொருளில் வந்தது. பீழை செய்யினும் பிழைத்ததுணர்வராயின் பொறுத்தருளுவன் என்க.