நல்லூரிலுள்ள எம் பெருமானார் நினைந்து உள்ளம் உருகும் அடியவர்களை மேலும் மனம் உருகுமாறு அவர்களுடைய தீவினைகளை எல்லாம் போக்கியவர் . சினந்து எதிர்த்த யானையின் தோலைப் போர்வையாகக் கொண்டவர் . பிறை சூடியவர் . தேவர் கூட்டத்தினர் சிறப்பாகத்தேடி , அரிதின் கிட்டி , அவர்கள் , தம்மை மணி மகுடத்தோடு வணங்குதலால் அம்முடிகளில் செறிந்த மலர்களிலிருந்து பாயும் தேனினால் நனைந்தன போலக் காணப்படும் திருவடிகளை என் தலைமேல் வைத்தார் . இஃது அவர் பேரருளின் தன்மையாம் .

நைய - மேலும் மனம் இளக ; ` தற்போதங் கெடும்படி ` என்பது கருத்து . இத்திருப்பதிகத்துள் , ` வைத்தார் ` என்பது சொற்பொருட்பின் வருநிலையாய் , கருத்து வகையால் , செய்தார் , அணிந்தார் , உடையார் , வைத்தார் என . ஏற்ற பெற்றியால் பொருள் தந்துநிற்றல் அறிக . ` நையவைத்தார் ` என்பதன்பின் , ` அவரிடத்து ` என்பது வருவிக்க . திருகு - முறுகுகின்ற ; வலுப்படுகின்ற . சிறந்து - மிகுந்து . துருவி - தேடி ; என்றது , ` அரிதிற் கிட்டி ` என்றவாறு . ஏற - முழுதுமாக . துற்ற - நெருங்கிய . போது , போதாயிருந்து , மதுவாய் - தேனே வடிவாய் . பில்கி - ஒழுகியதனால் . ` நனைந்த ` என்பதன் ஈற்று அகரம் தொகுத்தலாயிற்று . ` அனைய ` என்பது சுட்டு ; அது திருவடியின் சிறப்புணர நின்றது . ` என் தலை மேல் ` என்பது இசையெச்சத்தால் , ` ஒன்றற்கும் பற்றாத சிறியேனாகிய எனது புல்லிய தலையின்மேல் ` எனப்பொருள் படுமாற்றினை ` எடுத்தலோசையாற் கூறிக் காண்க . ` நல்லூர் எம்பெருமானார் ` என்பதனை முதற்கண் கொண்டு உரைக்க . ` ஆறு ` என்றது , செய்கையை . ` நல்லூர் எம்பெருமானார் , நைய வைத்தார் ; நீங்க வைத்தார் ; போர்வை வைத்தார் ; தளிர் வைத்தார் ; அவைபோலத் திருவடி என் தலைமேல் வைத்தார் ; இது , நல்ல செய்கையே ` என்க . ` இது ` என்பது , தமக்குத் திருவடி சூட்டினமையை , ` நல்லூர் எம்பெருமானார் என்பதற்கேற்ப , நல்ல செய்கையே செய்தார் ` என்பது நயம் . ` வைத்தனபல ; அவைபோலத் திருவடியையும் வைத்தார் ` என்றது , ` இஃது அவரது பேரருளின்றன்மை ` என வியந்தருளியவாறு . வருகின்ற திருப்பாடல்களினும் இவ்வாறே உரைக்க .

நல்லூர் எம்பெருமானார் சடையின் மீது பொன்னிற நறுங்கொன்றை , கங்கை , பிறை என்பன சூடி , காதில் குழை அணிந்து , மார்பில் பூணூல் தரித்து , இடையில் புலித்தோலை உடுத்து , யானைத் தோலைப் போர்த்து , மின்னல் போன்ற நுண்ணிய இடையை உடைய உமாதேவியாரைப் பாகமாகக் கொண்டு , அழகிய திரண்ட தோள்மேல் மழுப்படையைத் தாங்கி , மேம்பட்ட சிறப்புடைய திரு வடிகளை , என் தலைமேல் வைத்த , பேரருளின் தன்மை உடையவர் .

பொன் நலத்த - பொன்னினது அழகை உடைய . புலி உரி - புலியை உரித்த . இன் அதள் - இனிய தோல் ; இனிமை , மெத்தென்றிருத்தல் . மன் நலத்த - நிலைபெற்ற அழகினையுடைய . மின் நலத்த - மின்னலினது அழகினையுடைய . நன்னலம் - மிக்க நன்மை .

இதழ்கள் மிக்க கொன்றை மலரைத் தலையில் சூடி , எருக்கம் பூ மாலை பூண்டு , தலையில் கங்கை அலைகள் மோதுமாறு ஊமத்தம்பூவையும் பாம்பையும் அணிந்து , மலைமகளைப் பாகமாகக் கொண்டு , அழகு மிகுந்த நெற்றியில் கண் ஒன்று படைத்துக்கொண்டு , கையில் வில் ஏந்தி , யாவரும் விரும்பும் திருவடிகளை என் தலைமேல் வைத்த நல்லூர் எம்பெருமானார் பேரருளின் தன்மை உடையவர் .

தோடு ஏறு - இதழ் நிறைந்த . ` சடைமேல் ` என்பதனை முதற்கண் வைக்க . துவலை - துளி . பாடு ஏறு - பக்கங்களில் ஏறுகின்ற . படு திரைகள் - ஒலிக்கின்ற அலைகள் . எறிய - வீச , பனி மத்த மலர் - குளிர்ந்த ஊமத்தம் பூ . சேடு ஏறு - அழகு மிகுந்த . நாட்டம் - கண் . சிலை - வில் ; பினாகம் . நாடு ( நாடுதல் ) ஏறு - யாவரும் விரும்புதல் பொருந்திய .

நல்லூர் எம்பெருமானார் , வில்போன்ற புருவத்தை உடைய பார்வதியை ஒருபாகமாகக் கொண்டு , விரிந்த சடையில் கங்கையைச் சூடி , மலையை வில்லாகக்கொண்டு , கயிலாயத்தைத் தமக்குரிய சிறப்பான மலையாகக் கொண்டு , கடவூரைத்தாம் உகந்தருளும் திருத்தலமாகக் கொண்டு , வேதங்களை அருளி , முனிவர் நால்வருக்கு அறப்பொருளை அறியவைத்து , தாம் சுடுகாட்டுச் சாம்பலைப் பூசி , தகுதி எய்திய உயிர்களுக்குத் துறவற நெறியை அறிவித்து , மிக்க அருளினாலே , தம் திருவடிகளை எம் தலைமேல் வைத்த பேரருளின் தன்மை உடையவர் .

வில் அருளி வரு புருவம் - வில்லுக்கு அருள்புரிந்து ( உவமையாகின்ற பேற்றினை வழங்கித் ) தோன்றுகின்ற புருவம் . பொருத்தாகி - பொருந்துதலாகி . அருவி - யாறு ; கங்கை . கல் அருளி - ( மேரு ) மலைக்கு அருள்புரிந்து . ` ஊராகக் கயிலாயமலையை வைத்தார் ` என்க . சொல் அருளி - சொற்களை வழங்கி ; ` சொல் ` என்றது ஆகுபெயராய் , அதனால் ஆகிய நூலை ( வேதத்தை ) க் குறித்தது . ` விரித்தானை நால்வர்க்கு வெவ்வேறு வேதங்கள் ` ( தி .4. ப .7. பா .8.) என சுவாமிகள் அருளிச்செய்தல் காண்க . ` சிவபிரான் , ஆலமர நீழலில் எழுந்தருளியிருந்து நான்கு முனிவர்கட்கு வேதத்தைச் சொல்லி அருளினார் ` என்பது மிகப் பழையதொரு வரலாறாகும் . சனகாதி நான்கு முனிவர்கட்கு மோனநிலையிலிருந்து வேதப்பொருளின் அநுபவத்தைக் காட்டிய வரலாறன்று இது . துறவி - துறவு ; இச்சொல் , ` பிறவி ` என்னும் சொல்போன்றது . தகுதி யெய்திய உயிர்கட்கு ` துறவு ` என்கின்ற ஒருவழியை வைத்தார் என்க .

நல்லூர் எம்பெருமானார் வானத்தில் உலவிய முப்புரங்களையும் எரித்துத் தம்மை வழிபட்டவர் வினைகளைப் போக்கி , அவர்களுக்குப் பற்றற்ற உள்ளத்தை வழங்கி , நெற்றிக் கண்ணிலிருந்து எழுந்த தீயினால் காமனைப் பொடிப்படுத்து , தீயினையும் நீரினையும் தம்முடல் ஒன்றிலேயே கொண்டு , அடியவர் உள்ளத் தாமரையையும் கயிலை மலையையும் தம் இருப்பிடமாக அமைத்து , மேலுலகில் உள்ள தேவர்கள் எண் திசைகளிலிருந்தும் தொழுது வணங்கி வாழ்த்தியும் கூடக் கிட்ட இயலாத தம் திருவடிகளை என் தலைமேல் வைத்த பேரருளின் தன்மை உடையவர் .

விண் இரியும் - தேவர்கள் அஞ்சி நீங்குவதற்குக் காரணமாய் நின்ற . விண் , ஆகுபெயர் ; `திசை` என்றதும் அது . ` தொழுவார்க்கு வினை அற வைத்தார் ` என்க . கமல மலர்வைத்தது ஆசனமாக என்க ; ` எரியாய தாமரைமேல் இயங்கினாரும் ` ( ப . 16. பா .7.) என்றருளுதல்காண்க . திண் எரி - வலிய ( அவித்தற்கரிய ) நெருப்பு . ` உடனே ` என்றது , ஒரு திருமேனியிலே என்றவாறு . ` தொழுது ` என்னும் எச்சம் எண்ணின்கண் வந்தது .

நல்லூர் எம்பெருமானார் பிணிகள் உலவும் இவ்வுலகிலே எழுவகைப்பட்ட பிறவிகளையும் அவற்றை ஏற்கும் உயிர்களையும் அவ்வுயிர்கள் செல்லும் சுவர்க்கம் நரகம் ஆகிய கதிகளையும் வைத்தவர் . குறைந்த சந்திரனை வளரவைத்தவர் . பகை , ஆர்வம் , காமம் , உலோபம் முதலியவை தலை தூக்காத சிறந்த வழியையும் காமம் நீத்த பாலாகிய துறவு வழியையும் அமைத்த அப்பெருமான் நல்ல தவத்தை உடைய அடியவர்கள் சரண்புகும் திருவடிகளை என் தலைமேல் வைத்த பேரருளின் தன்மை உடையவர் .

` பிணி உலவு உலகம் ` என்க . உற்று உலவுதல் - மிகுந்து பரவுதல் . எழுமை - எழுவகைப்பட்ட பிறவி . ` உயிரை அப்பிறவிகளில் வைத்தார் ` என்க . கதிகள் - துறக்க நிரயங்கள் . மற்று , அசைநிலை . ` காணாது ` என்பது ஈறுகெட்டு நின்றது . மறை - மறைவு ` குறை மதியம் வளர வைத்தார் ` என்றது . ` தக்கனது சாபத்தால் தேய்ந்த சந்திரனை அழிந்தொழியாதவாறு முடியில் அணிந்து , பின் வளர வைத்தார் ` என்றவாறு . செற்றம் - சினம் ; பகையுமாம் . ஆர்வம் - மோகம் . ` மலி ` என்றது , ஆர்வத்திற்கு அடை ; காமம் , குரோதம் , உலோபம் , மோகம் , மதம் , மாற்சரியம் ` என அகப்பகை ஆறென்பர் . அவை சிறவாத ( மிகாத ) நெறி - நன்னெறி .

பகைவராகப் போரிட்ட அசுரர்களின் அரிய மதில்களை எரியச் செய்தவர் . அழகிய சடைமுடி மீது பாம்பினையும் அலைகள் மோதும் கங்கையையும் சூடியவர் . அழகிய திருமேனியில் திருநீறு பூசித் தீயினில் தம் கூத்து நிகழவைத்தவர் . நெற்றிக்கண்ணர் பல திருக்கோயில்களை உடையவர் . தேவர்கள் விருப்போடு தம் திருவடிகளை முன் நின்று துதிக்கச் செய்தவர் . மலர்களைச் சூடிய திருவடிகளை என் தலைமேல் வைத்த அந்த நல்லூர்ப் பெருமானார் பேரருளின் தன்மை உடையவர் .

மாறு - பகை . மலைந்தார் - போர் செய்தவர் . ` மாறாய் மலைந்தார் ` என்க . அரணம் - மதில் . ` அரா ` என்பதிற் குறிற்கீழ் அகரம் , செய்யுளாதலின் குறுகிநின்றது . நிலவ - நிலைத்து நிற்க . நிலையம் - திருக்கோயில்கள் . மலைந்து - முடியில் அணிந்து . அறு திரைகள் - கரையை மோதிஉடைகின்ற அலைகள் .

இவ்வுலகில் நல்லூர் எம்பெருமானார் பல மலைகளையும் கடல்களையும் அமைத்தவர் . இரத்தினங்கள் பொருந்திய பாம்பை அணிந்து பலபலவேடம் பூண்டவர் . திரண்ட கல்போல் உயர்கின்ற பாம்பின் படத்திலிருந்து வெளிப்பட்டுப் பரந்த விடத்தை உண்டு , அதனைக் கண்டத்துத் தங்கவைத்தவர் . எட்டுத் தோள்களைக் கொண்டுள்ளவர் . நிலம் முதலிய ஐம்பூதங்களையும் அமைத்தவர் . அவர் அடியேனை விருப்புற்று நினைத்து இப்பொழுது யான் விரும்பியவாறு நன்மைபெருகும் திருவடிகளை என் தலைமேல் வைத்த பேரருளின் தன்மை உடையவர் .

குலங்கள் - கூட்டங்கள் . ` குலங்கள் மிகு மலைகள் ` எனவும் , ` ஞாலத்தில் வைத்தார் ` எனவும் கொள்க . குருமணி - நிறம் வாய்ந்த மாணிக்கம் . கோலம் - வேடம் . உலம் கிளரும் - திரண்ட கல்போல உயர்கின்ற ; இது வடிவுவமை . ` உச்சி ` என்றது , படத்தை , ` விடம் உண்டருளிவைத்தார் ` என மாற்றி , ` வைத்தார் ` என்பதற்கு , ` கண்டத்தில் வைத்தார் ` என உரைக்க . ` உள் ` என்பதனை , ஒடுவாகத் திரிக்க . அனிலம் - காற்று . ` விசும்பின் ` என்பதில் உள்ள இன் , வேண்டாவழிச் சாரியை . மிசை - மேல் இடம் . ` விசும்பாகிய மேலிடம் ` என்க . ` நினைந்தாராய் ` என எச்சப்படுத்துக . நினைந்தது சுவாமிகளது வேண்டுகோளை . ` உன்னுடைய நினைப்பதனை முடிக்கின்றோம் ` ( தி .12 திருநாவு . புரா . 195.) எனக் கூறியதுகொண்டு இவ்வாறு அருளிச் செய்தார் .

நல்லூர் எம்பெருமானார் வானத்தில் உருண்டு உலவும் சூரிய சந்திரர்களை அமைத்தவர் . இவ்வுலகில் எண்திசைகள் , கீழ்ப்புறம் , மேற்புறம் என்ற பத்துப்பாகுபாட்டையும் வகுத்தவர் . தேவர்கள் தம் திருவடிகளை வணங்குமாறு அவர்கள் உள்ளத்தில் நிலைபெற்று அருள் செய்தவர் . நிறைந்த தவமும் ஆசிரியர்பால் கேட்டறிய வேண்டிய இரகசிய உபதேசங்களும் நிகழுமாறு செய்தவர் . கொடிய கூற்றுவன் நடுங்கி ஓடுமாறு அவன் புகழைக் கெடுத்து அவனைக் கழலணிந்த தம் திருவடியால் உதைத்தவர் . காளையை வாகனமாகக் கொண்டவர் . வீடுபேற்றை நல்கும் திருவடிகளை என் தலைமேல் வைத்த பேரருளின் தன்மை உடையவர் .

ஞாயிறும் , திங்களும் வட்ட வடிவினவாதல் பற்றி . அவற்றின் இயக்கத்தை உருள்வதாக அருளிச்செய்தார் . ` சென்று உருளும் ` என்றருளினாராயினும் ` உருண்டு செல்லும் ` என்றலே கருத்து . நின்று - வெளி நின்று ; அருளி என்றது துணை வினை . ` கொன்றருளி ` என வருவதும் அது . மறைபொருள் - இரகசியப் பொருள் ; நல்லாசிரியர்பாற் கேட்டன்றித் தாமே உணரலாகாத பொருள் . ` சேவடியை , கூற்றம் நடுங்கியோடவைத்துக் கொன்றருளினார் ` என்பது கருத்து . இங்கு , ` வைத்தார் ` என்பது , ` உதைத்தார் ` என்னும் பொருளது . நன்று - நன்மை . திருவடிகளே , கூற்றைக் கொன்றதுபோலும் தீமையாகிய மறக்கருணையையும் , மார்க்கண்டேயருக்கு உலவா வாழ்நாள் அளித்ததுபோலும் நன்மையாகிய அறக்கருணையையும் செய்யுமாகலின் ஈண்டு அறக்கருணையே செய்தன என்பார் , ` நன்றருளும் திருவடி ` என்றருளிச்செய்தார் .

நல்லூர் எம்பெருமானார் , பகைமை நீங்கிப் பாம்பு பிறையை உராய்ந்து கிடக்க , கங்கை அலை வீச , அமைந்த சடையில் கொன்றைப்பூச் சூடியவர் . தமக்குத் தொண்டு செய்யும் தேவர்கள் சிறக்குமாறு அவர்களுக்கு ஏற்றவகையில் அருள்கள் செய்தவர் . சுடுகாட்டுச் சாம்பலைப் பூசி ஒப்பனை செய்து கொண்டவர் . நீக்குதற்கு அரிய வலிய முன் வினையினால் ஏற்படும் நலிவுகளை நீங்கச் செய்பவர் . உமாதேவியைத் தம் உடம்பின் ஒருபாகமாகக் கொண்டவர் . விரும்பி வானோர்களும் நில உலகத்தவரும் முன்நின்று துதிக்கும் திருவடிகளை என் தலைமேல் வைத்த பேரருளின் திறமுடையவராவர் .

உரிஞ்சி - உராய்ந்து , ` உரிஞ்சி , கிடந்து , என்னும் எச்சங்கள் எண்ணுப்பொருளில் வந்தன . ஆம் பரிசு - ஏற்றவகையில் . ` தமக்கு ` என்புழித் ` தாம் ` என்றது , உயிர்களை . ஒம்பரிய - நீக்குதற்கு அரிய . ` வானோரும் நாமும் பரவும் ` என்க . ` நாம் ` என்றது மக்களை .

நல்லூர் எம்பெருமானார் , கூட்டமாக அலைகள் மோதும் ஏழு கடல்களையும் சிறந்த மணிகளை உடைய மலைகளையும் அமைத்தவர் . கயிலை மலையைக் கைகளால் பெயர்த்த இராவணனுடைய கல்போன்ற தோள்களும் முடிகளும் வருந்துமாறு ஒற்றை விரலால் அழுத்தியவர் . இராவணன் ` தலைவனே ` என்று புலம்பிய அளவில் அவன்பால் அருள்செய்து வாளும் ஈந்தவர் . தம் புகழ்ச் செயல்களை விரும்பி மக்கள் தமக்கு ஆளாகுமாறு செய்து , நன்மைகள் மேம்படும் திருவடிகளை என் தலைமேல் வைத்த பேரருளின் திறமுடையவர் .

குலம் - கூட்டம் . ` வருதிரைகள் ` என்னும் அன்மொழித் தொகை , ` கடல் ` என்னும் ஒரு சொற்றன்மையாய் , ` கிளரும் ` என்னும் எச்சத்திற்கு முடிபாயிற்று . குரு - நிறம் . மலை , கயிலாயம் . உலம் - திரண்டகல் ; அஃது உவமையாகு பெயராய் , தோள்களை யுணர்த்திற்று . ` உற ` ` துன்பம் உற ` என்க . புகழ் , இராவணனை அடர்த்தும் . அருளியும் இறைவர் அடைந்தவை . புரிந்து ஆளாக - மக்கள் இடைவிடாது சொல்லித் தமக்கு ஆளாகுமாற்றால் . கொள்ள - ( அவர்களை ) ஏற்றுக் கொள்ளுதற்கு ( அப்புகழை வைத்தார் ). ` இருள்சேர் இருவினையும் சேரா இறைவன் - பொருள்சேர் புகழ்புரிந்தார் மாட்டு ` ( குறள் - 5) என்றருளியது காண்க .