இடைமருதூரினை விரும்பித் திருத்தலமாகக் கொண்ட ஈசனார் சடையில் கங்கையை அணிந்து , உள்ளங்கையில் தீயினை ஏற்றவர் . அழகர் . படைக்கலங்களை ஏந்திய அழகிய பொலிவு உடைய தோள் மீது , நீறு பூசிக் காளையை இவர்ந்து நாளும் பிச்சை ஏற்பவர் . தம்மைச் சுற்றியுள்ள பூதங்களால் தம் பண்புகள் பாராட்டப் பெறுபவர் . கோவணம் ஒன்றே உடையவர் . கையிலே உண்கலத்தை ஏந்திய வேடத்தவர் . இவ்வுலகிற்குத் தோற்றம் நிலை அழிவு ஆகியவற்றைச் செய்யும் இயல்பினர் .

படை - மழு , சூலம் முதலிய படைக்கலங்கள் . தடவந்து - தடவி ; பூசி . வகரமெய் உகரத்தொடுகூடி ஈறாதல் பண்டைக் காலத்தின்மையின் ` தட ` என்பதே முதனிலை ; அதனோடு வரல் என்பதனைத் துணைவினையாகக் கூட்டி . ` தைவரல் ` என்பதுபோல , ` தடவரல் ` என்றல் பழைய வழக்குப்போலும் . கூறும் - புகழ்கின்ற . கோவணத்தர் - கோவணம் ஒன்றே உடையவர் . கோள் தால வேடத்தர் - கையிலே கொண்ட உண்கலத்தை உடைய கோலம் உடையவர் ; ` கோடரவ வேடத்தர் ` என்பதே பாடம் எனினுமாம் ; கோடாலம் - கோடு ஆரம் ; ` வளைந்த மாலை ` என்பாரும் உளர் , ` கொள்கை ` என்றது , தன்மையை . ஈறு - அழிவு ; நடுவு - நிலை ; முதல் - தோற்றம் ; இம்மூன்றும் உலகிற்கு என்க ; இவற்றைச்செய்பவர் என்றவாறு .

இடைமருது மேவிய இடங்கொண்ட பெருமானார் வானத்தில் இயங்கும் பிறையைச் சடையில் வைத்தவர் . தேவருலகிற்கும் உரியவர் . பார்வதியை இடப்பாகமாக உடையவர் . மான்குட்டியை இடக்கரத்தில் வைத்திருப்பவர் . பால்போன்ற திருநீற்றை அணிந்து , படிக மணிமாலை பூண்டு , அடியார் பாவங்களைப் போக்குபவர் . சங்குகள் அலைகளில் உலவும் சாய்க்காடு என்ற தலத்தை ஆள்பவர் . பல அரிய செயல்களை உடையவர் . எங்கும் பிச்சைக்காகத் திரியும் இயல்பினர் . என் உள்ளத்தை விடுத்து என்றும் நீங்காதிருப்பவர் .

மங்குல் - ஆகாயம் ; மேகமுமாம் . மடமான் - இளமையான மான் ; ` மான் கன்று ` என்றபடி . இடம் , இடக்கை . பளிக்கு வடம் - படிகமணி மாலை . உகளும் - பிறழ்கின்ற . ` சாய்க்காடு ` என்னும் தலம் நெய்தல் நிலத்தது ; அதனால் சங்குகள் திரையில் ( அலையில் ) உகளுதற்கு ( பிறழ்தற்கு ) உரியதாயிற்று . சரிதை - செயல் .

இடைமருது மேவி இடங்கொண்ட பெருமானார் ஆலமர நிழலிலும் ஆகாயத்திலும் மலை உச்சியிலும் இருப்பவர் . ஒரே உருவில் ஆணும் பெண்ணுமாக இருப்பவர் . காலங்களுக்கு அப்பாற் பட்டவர் . நீலகண்டர் . தம்மை அறியாதார் உள்ளத்துக்குத் தொலைவில் இருப்பவர் . பல வேடங்களை உடையவர் . முல்லை நிலத்துக்கு உரிய திருமாலைக் காளைவாகனமாக உடையவர் . கொடிய மழுப்படை ஏந்தியவர் . கோழம்பம் , ஏலக்காய் மணம்கமழும் ஈங்கோய் மலை இவற்றை விரும்பி நீங்காதிருப்பவர் .

ஆணர் - ஆணாய் இருப்பவர் . பெண்ணர் - பெண்ணாய் இருப்பவர் . ` காலம் பல கழித்தார் ` என்றது , ` காலத்தால் தாக்குண்ணாது அதனைக் கண்டுகொண்டிருப்பவர் என்றருளியவாறு . அஃதாவது , காலவயத்தால் ` பிறப்பு , குழவிநிலை , இளமை , முதுமை , இறப்பு ` என்னும் இவைகள் இன்றி , என்றும் ஒரு தன்மையராயே நின்று , பிறர்க்கு அவை உளவாதலைக் கண்டு கொண்டிருப்பவர் என்பதாம் . ` காணாதார்க்கு அவர் கருத்துக்குத்தாம் சேயார் ` என இயைத்துரைக்க . காணாதார் - அறியாதார் . சேயார் - தொலைவில் உள்ளவர் . கொல்லேறு ` என்பது ஐகாரச் சாரியை பெற்று , ` கொல்லை ஏறு ` என நின்றது . திருமாலாகிய ஏறுமாம் . கோழம்பம் , ஈங்கோய் சோழநாட்டுத் தலங்கள் , ஏலம் - ஏலக்காய் .

இடைமருது மேவி இடங்கொண்ட பெருமானார் ஒளியுடையவர் , தம் அருள் திறங்களைத் தியானிப்பவர்களுடைய உள்ளத்தில் சென்றடையும் செல்வர் . திருவாரூரில் என்றும் இருப்பவர் . பூவிலுள்ள மணம்போல உலகங்கள் எங்கும் பரவியிருப்பவர் . மான் தோலைப் போர்த்தியவர் . யானைத் தோலையும் உடையவர் . எவ்விடத்தும் உருக்காட்டாது மறைந்தே இருக்கும் கள்வர் . அடியார்களுக்கு அன்பர் . தம் அடிகளை அடையாதவர்களுக்குக் கொடியவர் . கட்டங்கப் படையுடையவர் . தம்மை விருப்புற்று நினைப்பவரை என்றும் தாங்குபவர் . காவிரியாகிய தீர்த்தத்தை உடையவர் .

தேசர் - ஒளியுடையவர் . திறம் நினைவார் - தமது அருட்டிறங்களை நினைப்பவர் . ` மலரின்கண் வாசம் ` என மாறுக . ` வாசம் என்பது வாசமாயுள்ளவர் ` என்னும் பொருளது . ` வஞ்சக் கள்வர் ` என்றது , அகப்படாமை பற்றி , ` ஒளிக்கும் சோரனைக் கண்டனம் ` ( திருவாசகம் - திருவண்டப்பகுதி 141.) என்றருளினமை காண்க . நிட்டுரவர் - கொடியவர் . ஈசர் - தலைவர் ; தாங்குபவர் . பொன்னி - காவிரியாறு ; ` பொன்னியாகிய தீர்த்தத்தை உடையவர் ` என்க . வாய்த்த - பொருந்திய .

இடைமருது மேவி இடங்கொண்ட பெருமானார் வஞ்சனை மனத்தை உடைய கள்வர்க்குத் தம்மை மறைத்துக் கொள்பவர் . உள்ளத்தில் வஞ்சனையின்றித் தம்மை விருப்புற்று நினைப் பவருடைய பாவங்களை விரட்டுபவர் . கடல் விடத்தை உண்டவர் . தூய வேதங்களை ஓதுபவர் . அறிவில்லாத அசுரர்களின் மும்மதில் களையும் தீயிட்டுச் சாம்பலாக்கியவர் . நீண்ட சடை முடியர் . விரைந்து செல்லும் காளையை இவர்ந்து எங்கும் பிச்சை யெடுப்பவர் . எங்களை ஆள்பவர் . என் உள்ளத்தைவிட்டு நீங்காது இருப்பவர் .

கரத்தல் , தம்மையும் மறைத்து , தம்மால் அருளப்படும் நலங்களையும் அருளாதொழிதல் , கரியமனம் - வஞ்சனை பொருந்திய மனம் . ` அகங்குன்றி - மூக்கிற் கரியா ருடைத்து ` ( குறள் - 277.) ` யாழின் மொழிமங்கை பங்கன்சிற்றம்பலம் ஆதரியாக் - கூழின் மலிமனம்போல் இருளாநின்ற கோகிலமே ` ( தி .8 திருக்கோவையார் - 322.) என்றற் றொடக்கத்தனவற்றால் , குற்றம் பொருந்திய மனத்தை , ` கரியமனம் ` என்றல் வழக்கு என்பது அறியப்படும் . நிரப்பர் - வறியவர் ; அறிவில்லாதவர் ; என்றது அசுரரை . சிவவழிபாடு சிறந்த தென்றுணர்ந்து மேற்கொண்டு , பின்னர் . புத்தர் கூற்றைக் கேட்டு அதனை விட்டமைபற்றி இவ்வாறருளிச் செய்தார் . ` நிரப்பர் புரம் மூன்றும் ஓட்டித் தீயால் நீறுசெய்வர் ` என இயையும் .

எல்லோரும் போற்றுமாறு இடைமருது மேவி இடங்கொண்ட பெருமானார் இடபக்கொடியினராய்க் கூத்தாடுபவராய்க் கொன்றை சூடியவராய் , அழகிய நீறு பூசிய மேனியராய்த் திருநீற்றுப் பையினை உடையவராய்ப் புலித்தோலை உடுத்தவராய்ச் சீறும் பாம்பினராய்ப் பூணூலை அணிந்தவராய் அடியவர்களுக்கு மிக அணுகிய உறவினராய்க் கருணையுடையவராய் , வேள்வித் தீயில் ஆகுதியிடும் போது சொல்லப்படும் மந்திரவடிவினராய்த் தேவர் போற்றுமாறு பிளிறிக்கொண்டு வந்த களிற்றைக்கொன்று அதன் தோலைப் போர்த்தியவராவர் .

அடியார் குடி ஆவர் - அடியவரது குடியினராவர் ; என்றது , ` மிக அணுகிய உறவினராவர் ` என்றவாறு . அடியவர்க்கு வேண்டும் நலங்களை எளிவந்து செய்தல் பற்றி , இவ்வாறு அருளிச் செய்தார் . ` மந்திரத்தாராகிய அமரர் ` என்க . இடியார் குரல் - இடி போலும் குரல் . ` அமரர் போற்ற ` என்னும் எச்சம் , ` உரியர் ` என்னும் வினைக் குறிப்புக் கொண்டது .

என்றும் உள்ளாராய் இடைமருதுமேவி இடங் கொண்ட எம்பெருமானார் பார்வதிக்குரிய தம் இடப்பாகத்தே பச்சை நிறம் உடையவராய் . மிக இளையராகவும் மிகப் பழையராகவும் காட்சி வழங்கி , அடியார்களை அவர்களுடைய பிழைகளைப் போக்கி ஆட்கொள்பவர் . கோபம் கொள்ளும் பாம்பினைக் கச்சையாகப் பூண்ட தோள்களை உடையவர் . கையில் மண்டையோடாகிய பிச்சைப் பாத்திரத்தை ஏந்தி வீடுகள் தோறும் சென்று பிச்சை எடுத்து உண்பவர் . ஆயினும் உண்மை நிலையினில் மிகவும் பெரியவர் . விளங்குகின்ற சடைமுடியை உடையவர் . தம்மை விரும்பும் அடியார் களுடைய விருப்பத்தை மிகவும் அறிந்தவர் .

பச்சை நிறம் , அம்மையுடையது . ` கச்சையாக ` என்க . கதம் - கோபம் . கலன் - பாத்திரம் ; கபாலம் . ` கொள ` என்றதனை , ` கொண்டு ` எனத் திரிக்க . இச்சை - விருப்பம் . மிக அறிவர் - நன்கு அறிவர் ; அறிந்து முற்றுவித்தருளுவார் . என்றும் உள்ளார் - தோற்றமும் ஈறும் இல்லாதவர் . இத்தன்மையே , ` மெய்ம்மை ` என்றும் , ` சத்து ` என்றும் சொல்லப்படுகின்றது . ` பண்டும் இன்றும் என்றும் உள்ள பொருள் என்றே பல்லாண்டு கூறுதுமே ` ( தி .9 திருப்பல்லாண்டு - 2) என்றதுங் காண்க .

இடைமருது மேவி இடங்கொண்டு எங்கும் தாமேயாகப் பரவியிருக்கின்ற பெருமானார் , சோலை போலப் பரவிய சடையினராய் நாகை குடந்தைக் காரோணங்களிலும் , கயிலாயத்திலும் , தங்குபவராய்ப் பூக்கள் நிரம்பிய புனலால் சூழப்பட்ட புன்கூரில் வாழ்பவராய் , இனிய சொற்களாலாகிய பாடல்களின் பொருளை ஆளுதல் உடையவராய் , வாள் போன்ற கண்களை உடைய பார்வதி பாகராய் , முப்புரங்களையும் தீக்கொளுவுமாறு கொண்ட அம்பொடு பொருந்திய மலையாகிய வில்லை உடையவராய் விளங்குகின்றார் .

கா . ஆர் - சோலைபோலப் பொருந்திய . இன்சொற் பாவார் - இனிய சொல்லால் ஆகிய பாக்களில் உள்ளவர் . பொருளாளர் - அப்பாக்களின் பொருளை ஆளுதலுடையவர் . அணவு - பொருந்திய . திருப்புன்கூர் , சோழநாட்டுத்தலம் . ஏ ஆர் - அம்பு பொருந்திய . சிலை - வில் . ` மலைச்சிலையர் ` என மாற்றி யுரைக்க . ` எங்கும் பிறிது பொருள் இன்றித் தாமே உள்ளார் ` என்க .

இடைமருது மேவி இடங்கொண்ட பெருமானார் கூத்தில் விருப்பம் உடையவர் . பூதங்களின் தலைவர் . தம் இருப்பிடமாகிய வீட்டுலகை விடுத்துப் போந்து சோலைகள் சூழ்ந்த ஆரூரில் புகுந்து தங்குபவர் . அகன்ற வாயை உடைய பேய்களை என்றும் பிரியாதவராய்த் தாம் விரும்பும் சுடுகாட்டில் எரிக்கப்படுபவருடைய தீயினை விரும்புபவர் . எழுவகையில் அமைந்த இசையால் தம்மையே பரம்பொருளாகத் துதிப்பவர்கள் உள்ள இடங்களிலெல்லாம் தேவர்களும் போற்றுமாறு என்றும் நிலையாக இருப்பவராவர் .

புரிந்தார் - விருப்பம்கொண்டார் . ` நடத்தின்கண் புரிந்தார் ` என மாற்றுக . தம் இல் - பரலோகம் . ` தம் இல் பிரிந்தாராய்ப் போந்து ஆரூர் புக்கு உறைவர் ` எனக் கூட்டுக . அகல்வாய - அகன்ற வாயினையுடைய . எரிந்துஆர் - எரியாநின்று நிறைந்த . ` பேயும் தாமும் பிரியாராய்க் காட்டில் அனல் உகப்பர் ` என இயையும் . ` ஏழில் ஓசை - ஏழுவகையில் அமைந்த இசையால் ( ஏத்துவார் என்க ). ` ஏழில் இயம்ப ` ( தி .8 திருவாசகம் . திருவெம்பாவை 8.) என்றருளியதில் , ` இயம்ப ` என்றதனால் , ` இயம் ` என்பது சொல்லெச்சமாய் வந்தியையும் ; இயையவே , ` இயங்கள் ஏழு வகையான இசையில் இயம்ப ` என்பது பொருளாதல் அறிக . என்று ஏத்துவார் - என்று உணர்ந்து போற்றுவார் .

இடைமருது மேவி இடம் கொண்ட பெருமானார் ஒளிவீசும் பெரிய மழுப்படையை உடையவர் . கடல் நஞ்சுண்டவர் . அழகர் . நீர்வளம் மிக்க வெண்காட்டில் உள்ளவர் . தேன் பொருந்திய மாலையை அணிந்த மார்பில் திருநீறு பூசியவர் . மழபாடியிலும் இரும்பை , அம்பர் , உஞ்சைனி என்ற மாகாளங்களிலும் உறைபவர் . பெருமை விளங்கும் வலிய அரக்கர்கோனாகிய இராவணனை அவன் கயிலை மலையைப் பெயர்க்க முயன்ற போது சிறந்த தலைகளும் இருபது தோள்களும் வருந்துமாறு திருவடியால் நசுக்கிப் பின் அவன் பக்கல் இரக்கம் கொண்டு அவனுக்குப்பல வெற்றிகளையும் வழங்கியவர் .

விட்டு இலங்குதல் - மின்னுதல் , விடங்கர் - அழகர் , மட்டு - தேன் . தார் - இன்பமாலை . மாலை , போர்க்கு உரியது ; ` தாரும் மாலையும் அணிந்த மார்பு ` என்க ` தார்மாலை மார்ப ` ( தண்டி ) என்றமை காண்க . ` சிட்டி ` என்பதன் ஈற்று இகரம் தொகுத்தலாயிற்று . ` சிட்டி ( சிருட்டி )` என்றது , ஆணையை . ` வென்றியீந்தார் ` என மாற்றியுரைக்க .