எல்லாவற்றிற்கும் முதல் ஆனவனும் , நுதலிடத்துக் கண் பெற்றவனும் , பிரமனது தலையை அரிந்து , அரிந்த அத்தலை ஓட்டை விரும்பிக் கொண்டவனும் , அழகிய உமையம்மை விளங்கும் உடலின் ஒரு கூற்றை உடையவனும் , உயிர்களுடைய உணர்வுகள் எல்லாம் ஆனவனும் , அவ்வுணர்வுகளை உணர்த்தும் ஓசைகளாகி வருபவனும் , வலஞ்சுழியில் மன்னும் எம்பெருமானும் , மறைக் காட்டிலும் , ஆவடுதண்டுறையிலும் பொருந்திவாழும் மேன்மை யுடையவனும் ஆகும் , தென்பரம்பைக் குடியைச் சார்ந்த திருவாலம் பொழில் சிவபெருமானை , நெஞ்சே ! இடைவிடாது சிந்திப்பாயாக .

கரு - எல்லாவற்றிற்கும் முதல் . கண் நுதல் - கண்ணை உடைய நெற்றியை உடையவன் . கமலத்தோன் - பிரமன் . உரு ஆர்ந்த - அழகு நிறைந்த . உயிர்களும் , அவைகள் உணரும் பொருள்களும் எண்ணிறந்தனவாதல் பற்றி , ` உணர்வெலாம் ` என்று அருளிச் செய்தார் . `ஓ?` என்றது , எழுத்தைப் புலப்படுத்தும் ஓசையை . ` அவ் வோசையாகி வருவான் ` என்றது . உணர்வாய் நின்று அதனை வளர்க்குமாற்றினை விளக்கியபடி . வலஞ்சுழி , மறைக்காடு , ஆவடுதுறை இவை சோழநாட்டுத் தலங்கள் . மேய ( மேவிய ) - விரும்பி எழுந்தருளிய . திருவான் - மேன்மையை உடையவன் . ` பரம்பைக்குடி ` என்பது திருவாலம் பொழிற்குச் சார்பாய் உள்ள ஊர் ; ` பொழில் ` சோலையாதலின் , அஃது அவ்வூரைச் சார்ந்துள்ளது என்க .

களிற்றின் தோலை உரித்தவனும் , அத்தோலைப் போர்வையாகவும் , புலியின் தோலை உடையாகவும் , உடையவனும் , சடைமேல் கங்கையைத் தரித்தவனும் , அழகிய கையிடத்து உருவத் தழலை ஏந்தியவனும் , ஆலகால விடத்தை அமுது செய்தவனும் , இக்கோலத்தையெல்லாம் மேற்கொண்டு நின்றவனும் , பவளப் பெருமலையன்னவனும் , ஆதிசேடனைப் படுக்கையாகக் கொண்டு திருமாலுக்கு அன்று சக்கராயுதத்தை வழங்கி மகிழ்ந்தவனும் ஆகும் தென்பரம்பைக் குடியைச் சார்ந்த திருவாலம்பொழிற் சிவபெருமானை நெஞ்சே ! இடைவிடாது சிந்திப்பாயாக .

` களிறதன் தோல் உரித்தானை , ( அதனைப் ) போர்வையாகவும் புலியின் அதளே உடையாகவும் உடையானை , சடையதன் மேல் கங்கையையும் அங்கையில் தழல் உருவையும் தரித்தானை ` என்க . ` இதெல்லாம் ` என்றதற்கு , ` இக் கோலத்தை எல்லாம் ` என உரைக்க . பரித்தான் - மேற்கொண்டு நிற்பவன் . ` உண்டதெல்லாம் ` எனப் பாடம் ஓதுதல் சிறக்கும் . பாம்பணையான் - திருமால் . ஆழி - சக்கரம் . சிரித்தான் - மகிழ்ச்சியுற்றான் ; என்றது , ` அருள்பண்ணினான் ` என்றபடி .

அயன் , அரி , அரன் என்னும் நிலைகளால் மூவுருவாகியும் உண்மையை உணருமிடத்து அம்மூவுருவும் ஓருரு ஆனவனும் , ஓங்காரத்தின் மெய்ப்பொருளாய்த் திகழ்பவனும் , உடம்பின் உள்ளே கருவாய்த் திகழும் மனம் எண்ணும் வஞ்சனையான கொடிய எண்ணங்களை அறிபவனும் , இயமனைக் கழலணிந்த தன் திருவடியால் உதைத்து மாணியாகிய மார்க்கண்டேயனுக்கு அருள் செய்த பெறுதற்கரிய அமுது அன்னவனும் , தேவர்களுக்குத் தலைவனும் அன்புமிகப் பெருகி எம்பெருமானே என்று விளித்து அடி அடைவார்க்கு என்றும் நன்மைகளை உண்டாக்குபவனும் ஆகிய தென்பரம்பைக் குடியைச் சார்ந்த திருவாலம்பொழிற் சிவபெருமானை நெஞ்சே இடைவிடாது சிந்திப்பாயாக .

உருமூன்று - ` அயன் , அரி , அரன் ` என்னும் நிலைகள் , உணர்வின்கண் - உண்மையை உணருமிடத்து . ஓங்காரத்து மெய்ப் பொருள் , எப்பொருளின் தோற்றம் நிலை இறுதிகட்குக் காரணன் என்பது . ` உடம்பு ` என்றது பருவுடம்பையாகலின் , ` கரு ` என்றது , அதற்கு முதலாய் உள்ள நுண்ணுடம்பாகிய மனத்தை என்க . ` அஃது ஈன்ற வெங்களவு ` என்றது , வஞ்சனையாகிய எண்ணத்தை . அதனை உடம்பினுள்ளால் ஈன்ற என்றது பருவுடம்பு போலப் புலனாகாது நிற்றல் பற்றி . ` அருள் ஈன்ற ` என்றது , ` அருளை அவன் பொருட்டு ஆக்கிய ` என்றபடி , அள் ஊறி - அன்புமிகப் பெருகி . திரு - நன்மை .

முழுப்பூமியும் , விசும்பும் , பாதாளமும் ஆகிய மூவுலகங்களாய் நின்ற மிக மேலானவனும் , வண்டுகள் மொய்க்கும் குழலினையுடைய உமையம்மையைப் பாகத்திற்கொண்ட ஆரமுதம் போன்றவனும் , அழகிய தில்லையிடத்து ஆடும் கூத்தனும் , வாட் போக்கித் திருத்தலத்துத் தலைவனும் , எம் தலைவன் என்று பாராட்டி அன்பு கூரும் அடியார்பால் அன்புடையவனும் , வஞ்ச மனத்தார்க்கு என்றும் வஞ்சனும் , சிறந்த அரசனும் ஆம் தென்பரம்பைக் குடியைச் சார்ந்த திருவாலம்பொழிற் சிவபெருமானை நெஞ்சே ! இடைவிடாமல் சிந்திப்பாயாக .

` பார் முழுதாய் விசும்பாகிப் பாதாளமாம் ` என்றது , ` மூவுலகமாய் நின்றவன் ` என்றபடி . பரம்பரன் - மிகமேலானவன் . ` வாட்போக்கி ` என்னுந்தலத்திற்குப் பிற்காலத்தில் இப்பெயரே சொல்லப்படினும் , சுவாமிகள் காலத்தில் , ` ஆட் போக்கி ` என்ற பெயரே சொல்லப்பட்டது எனக் கருத இடம் உண்டு ; இத்தலம் சோழ நாட்டில் உள்ளது . வாரம் - அன்பு , சீர் அரசு - சிறந்த அரசன் .

மலையில் தங்கி வளர்ந்த இளமங்கையைப் பங்கில் ஏற்றவனும் தேவர்க்குத் தேவனும் , மணி போன்றவனும் , முத்து அனையானும் , அரையிற் பொருந்திய புலித்தோல் மேல் பாம்பைக் கட்டிய தலைவனும் , அடியார்க்கு என்றுந் தலைவனாய் நின்று அருளு பவனும் , வெள்ளிதாய் உயர்ந்த கோவணத்தை அணிந்த புனிதனும் , பூந்துருத்தி வாழ்வானும் , புகலூரானும் ஆகும் , அலை எழும் நீர்நிலைகளை உடைய தென்பரம்பைக்குடியைச் சார்ந்த திருவாலம்பொழிற் சிவபெருமானை நெஞ்சே ! இடைவிடாமல் சிந்திப்பாயாக .

வரை ஆர்ந்த - மலையில் தங்கி வளர்ந்த . அம்மான் - எப்பொருட்கும் தலைவன் . ` அடியார்க்கு என்றும் தம்மானை ` என்க . அடியார்க்குத் தலைவனாய் நின்று அருளுதல் சிறப்பு வகையான் ஆதலின் அதனை வேறெடுத்தோதியருளினார் . புரை - உயர்வு ; வெண்மை . பூந்துருத்தி , புகலூர் சோழநாட்டுத் தலங்கள் . திரை - அலை ; அஃது ஆகுபெயராய் நீரைக்குறித்தது .

படைப்புக் காலத்து விரிந்தவனும் , அழிப்புக் காலத்துக் குவிந்தவனும் , வேதத்தின் வித்தானவனும் , பரந்த பிறப்பும் இறப்பும் ஆகி நின்றவனும் , சலந்தரன் உடல் இருகூறாய் வேறாக அரிந்தவனும் , ஆழ்கடலிலிருந்து தோன்றிய நஞ்சையுண்டு இமையோ ரெல்லாரும் உய்ய அருள்புரிந்தவனும் , பலவாகிய அசுரர்கள் வாழ் புரங்கள் மூன்றையும் பாழ்படுத்தற்கு மலையாகிய வில்லில் பாம்பாகிய நாணை ஏற்றித் திருமாலாகிய அம்பைத் தெரிந்து எய்தவனும் ஆகும் தென்பரம்பைக் குடியைச் சார்ந்த திருவாலம் பொழிற் சிவ பெருமானை நெஞ்சே ! இடைவிடாமல் சிந்திப்பாயாக .

விரிந்தது - படைப்புக் காலத்திலும் , குவிந்தது அழிப்புக் காலத்திலும் என்க . ` விரிந்தனை குவிந்தனை விழுங்குயிர் உமிழ்ந்தனை ` ( தி .2. ப .30. பா .3.) என்றது மேலும் காட்டப்பட்டது . ` பிறப்பு இறப்பு ` என்றதும் , தோற்ற ஒடுக்கங்களை ; அவற்றிற்கு நிமித்தமாய் நிற்பவனை அவையேயாக அருளிச் செய்தார் . ` வேறா ( க ) அரிந்தானை ` என்க . பரிந்தான் - அருள் கூர்ந்தான் . ` சிலையாக மலையில் நாண் ஏற்றி ` என்க . சிலை - வில் .

குற்றமிக்க என்னுடம்பில் புகுதற்பொருட்டு என் உடம்பின் புறத்தே நின்று பலகாலும் ஆராய்ந்து குற்றங்களைந்து தூய்மை செய்த புனிதனும் , தாருகாவனத்து முனிவர் எல்லாரும் தன்னை இகழ , அந்நாள் அவரகத்தார் இடுபலி என்ற ஒன்றை முன்னிட்டுக் கொண்டு அங்கே திரிந்தவனும் , தன்னைப் புகழாதாரைத் தான் என்றும் நினையாதவனும் , இடைவிடாமல் தன் பொன்னடி களையே விரும்பி ஒழுகுவாரை மற்றவர் செல்லாத ஞான நெறியிலே செலுத்த வல்லவனும் ஆகும் திருவாலம்பொழிற் சிவபெருமானை நெஞ்சே ! இடைவிடாமல் சிந்திப்பாயாக .

` அழுக்கு ` என்றது , உடம்பை ; மலம் நீங்கிய முத்தரது தனுவையும் கரணங்களையும் இறைவன் தன்னுடையனவாகக் கொண்டு அவற்றின்கண் தனது அருளாற்றல் வெளிப்பட நிற்பனாகலின் , ` என் அழுக்கிற் புகுவான் ` என்று அருளினார் . ` நிலாவாத புலாலுடம்பே புகுந்து நின்ற கற்பகமே ` ( ப .95. பா .4.) எனவும் பின்னர் வரும் . ` புறம் புறம் `, என்னும் அடுக்கு , ` கையைக் கையை நீட்டு கின்றான் ` என்றல் போல , இடைவிடாமைப் பொருட்டு . ` புறத்தைப் புறத்தை ` என உருபுவிரிக்க ; ஏகாரம் தேற்றம் . சோதித்தல் - ஆராய்தல் ; குற்றங்களைந்து தூய்மை செய்தல் . ` அந்நாள் ` என்றது , தாருகாவனத்து முனிவர் - பத்தினியர்பாற்சென்ற காலத்தை . ` என்று ` என்றது , ` என்பதை முன்னிட்டுக் கொண்டு ` என்றவாறு . ` அகங்களில் ( இல்லங்களில் ) திரியும் ` என்க . ` திரியும் ` என்றது . இறப்பில் நிகழ்வு . சொல்லாதார் - வாழ்த்தாதவர் . ` சொல்லாதான் ` என்றது , ` நினையாதவன் ` எனத் தன் காரணந் தோற்றி நின்றது . செல்லாத நெறி - செல்லுதற்கு அரிய நெறி ; ஞான நெறி ; ` அழியாத நெறி ` என்றும் ஆம் .

ஐந்தலைப் பாம்பாகிய படுக்கையில் கிடந்த திருமாலும் பிரமனும் தேடிக் காண இயலாத தலைவனும் , பந்து பொருந்தும் மெல்லிய விரலினளாகிய பார்வதியைப் பாகமாகக் கொண்டவனும் , பராய்த்துறையிலும் , வெண்காட்டிலும் பயின்று நிற்பவனும் , ஓட்டைகளுடைய வெள்ளிய தலையில் பிச்சை ஏற்பவனும் , பூவணத்தும் புறம்பயத்தும் பொருந்தி நிற்பவனும் , துன்புறுத்திய எம் கொடுவினைகளைத் தீர்ப்பவனும் ஆகிய திருவாலம்பொழிற் சிவ பெருமானை நெஞ்சே ! இடைவிடாமல் சிந்திப்பாயாக .

பராய்த்துறை , வெண்காடு , புறம்பயம் இவை சோழ நாட்டுத் தலங்கள் . பூவணம் , பாண்டி நாட்டுத் தலம் . பொந்து - புழை . சிந்திய - சிதறிக் கிடந்த ; என்றது , ` பல பிறப்புக்களில் பல இடங்களில் செய்யப்பட்டுக் கிடந்த ` என்றவாறு ; இனி , ` சிந்திய - துன்புறுத்திய ` என்றுமாம் . ` சிந்திய வெந்தீவினைகள் தீரநின்ற ` என்பதும் பாடம் .

கையில் உணவை ஏற்று உண்ணும் சமணரும் சாக்கியரும் ஆகிய கல்விப்பயனடையாத வலிய மூடர்க்கு நல்லன் அல்லனும் , நெஞ்சில் கரவு இல்லாதார்க்குக் கரவாது வெளிநின்று அருள்பவனும் , பூணாக அணிகின்ற நாகமே நாணாகவும் , மலையே வில்லாகவும் , அக்கினிதேவனும் வாயுதேவனும் கையிற் பொருந்திய அம்பினுடைய ஈர்க்கும் கோலுமாகக் கொண்டு கொடிய தவத்தைச் செய்து வரங்களைப் பெற்ற அசுரர்களுடைய நெடிய புரங்கள் மூன்றையும் நெருப்பில் வீழ்த்தவனும் , வயல்கள் நிரம்பிய தென்பரம்பைக் குடியைச் சார்ந்த திருவாலம்பொழிற் சிவபெருமானை நெஞ்சே ! இடை விடாமல் சிந்திப்பாயாக .

கையில் உண்டு உழல்வார் , சமணர் . சாக்கியர் - புத்தர் , ` உழல்வாரும் சாக்கியரும் ஆகிய கல்லாதார் ` என்க ; மெய்ந்நூல்களைக் கல்லாமையின் , அவர் கல்லாதவராயினர் . அல்லாதான் - நல்லனல்லா தான் . பொய் - கரவு . ` கரவு இல்லாதவர்க்குக் கரவாது வெளிநின்று அருளுபவன் ` என்றபடி . ` பூணுகின்ற நாகமே நாணாகவும் ` பொருப்பே ( மலையே ) வில்லாகவும் எரியும் ( அக்கினி தேவனும் ) காலுமே ( வாயு தேவனுமே ) கையிற் பொருந்திய அம்பினது ஈர்க்கும் கோலுமாகவும் கொண்டு புரங்களை வீழ்த்திய திருவாலம் பொழிலான் , என்க . ` பூண் நாகமே நாணாக ` என்றது , இனம் நோக்கி . ` ஈர்க்குக் கோல் ` என்றதனை , ` எரிகால் ` என்பவற்றோடு எதிர் நிரனிறையாக இயைக்க . ` கோல் ` என்றது , கூர்மையை . ஈர்க்கு - சிறகு . கடுந்தவம் - மிக்க தவம் . திரிபுரத்தவர் மிக்க தவம் செய்தே அவைகளைப் பெற்றமை யறிக . நெடும் புரம் - பெரிய ஊர் ; அரண் . செய்யின் ஆர் - வயல்களால் நிரம்பிய .