` தென்னங் குரும்பை போலும் தனங்களையும் , பூவை யணிந்த கூந்தலையும் உடையவளாகிய உமையம்மை தவம் மேற்கொண்டிருத்தலை அறிந்து , அவளை மணக்குங் குறிப்போடும் அங்குச் சென்று அவளது அன்பினை ஆய்ந்தறிந்து , அவள் விரும்பிய வரத்தைக் கொடுத்து , அவளை மணஞ்செய்தருளிய தேவர் தலைவனும் , கண்ணையுடைய நெற்றியை உடையவனும் ஆகிய இறைவனது ஊர் யாது ?` என்று வினவின் , பேரரும்புகளின் அருகே சென்று , ` சுரும்பு ` என்னும் ஆண் வண்டுகள் இசை கூட்ட , ஏனைய பெண் வண்டுகள் பண்களைப்பாட , அழகிய மயில்கள் நடனம் ஆடுகின்ற அரங்காகிய அழகிய சோலையைச் சூழ்ந்த அயலிடத்தில் , கரும்பின் அருகே கரிய குவளை மலர் கண்ணுறங்குகின்ற வயல்களில் தாமரைகள் முகமலரும் திருக்கலயநல்லூரே ; அறிக .

சிவபிரான் உமையம்மையாரது தவச்சாலையில் முதிய வேதியனாய்ச் சென்று அவரது அன்பினைச் சோதித்தறிந்து அவரை மணந்தருளிய வரலாற்றைக் கந்த புராணத்துட் காண்க . ` அருக ` என்பது , ` அருவ ` என மருவி வந்தது ; ` அருக ` என்றே பாடம் ஓதுதலும் ஆம் . அருகுதல் - மென்மையாக இசைத்தல் . இதனைச் சுருதி கூட்டுதல் என்ப . குவளை சந்திரன்முன் மலர்ந்து , சூரியன்முன் குவிவதும் , கண் போலத் தோன்றுவதும் ஆதலின் , காலையில் அது கண் வளர்வது போலக் காணப்படுவதாயிற்று . ` கண்வளரும் `, ` முகமலரும் ` என்பன குறிப்புருவகங்கள் . தம்மை வினவும் மாணாக்கன் ஒருவனுக்கு அருளிச் செய்யுமாற்றான் அருளுதலின் , ` வினவின் , காண் ` என்றருளினார் .

` போரை விரும்பிய சலந்தராசுரனை அழித்த ஒளியையுடைய சக்கரத்தை , தன் சிவந்த கண்ணாகிய மலரையே தாமரை மலராகச் சாத்தி , வழிபாட்டிற் சிறந்து நின்றவனாகிய திருமாலுக்கு அளித்து , இருள் போலும் அந்தகாசுரன் மேல் கூர்மையான சூலத்தைப் பாய்ச்சி அழித்து , இந்திரனைத் தோள் முரித்த கடவுளது ஊர் யாது ?` என்று வினவின் , மிக்க பேரறிவைத்தரும் வேதத்தினது ஓசையும் , முரசு , மத்தளம் ஆகிய வாச்சியங்களது ஓசையும் , சிறுவர் கூட்டம் துள்ளி விளையாடுதலின் ஓசையும் மிக்கெழுதலினால் , கரிய எருமை நீரிற் புக , அதனால் துள்ளி எழுந்த கயல் மீன்கள் , தாமரை மலரின்மேல் நெருங்கி விழ , தாமரை மலரைச் சூழ்ந்திருந்த களிப்புடைய வண்டுகளின் கூட்டம் அஞ்சி ஓடுகின்ற திருக்கலயநல்லூரே ; அறிக .

சிவபிரான் சலந்தராசுரனைச் சக்கரத்தால் அழித்து , பின் அச்சக்கரத்தினைத் திருமாலுக்கருளின வரலாற்றினைக் கந்தபுராணம் ததீசி யுத்தரப் படலத்துட் காண்க . தக்கன் வேள்வியில் சிவபிரான் இந்திரன் தோளைத் துணித்ததாகவும் வரலாறு உண்டு . ( தி .6) ` கமலக் களிவண்டு ` என்பது மெலித்தலாயிற்று . இவ்வாறன்றி , இயல் பாகவே கொண்டு , ` இரியப் பெறும் ` என்று உரைத்தலுமாம் .

` இண்டை மாலையும் விடுபூவும் திரட்டிக்கொண்டு சென்று மண்ணியாற்றில் மணல் இலிங்கத்தை அமைத்து , கூட்டமான பசுக்களின் பாலைக் கொணர்ந்து சொரிய , அதனைக்கண்டு வெகுண்டு காலால் இடறிய தந்தையின் தாளை வெட்டிய சண்டேசுர நாயனாரது திருவடிகளைத் தேவர்களும் தொழுது துதிக்கும்படி , அவரை விடாது சென்று ஆட்கொண்ட அழகனதுஊர் யாது ?` என்று வினவின் , மண்டபங்களிலும் , கோபுரங்களிலும் , மாளிகைகளிலும் , சூளிகைகளிலும் வேதங்களின் ஓசையும் , மங்கல ஓசைகளும் வீதிகளில் நிரம்புதல் பொருந்திக் கண்டவர்களது மனத்தைக் கவர்கின்ற , தாமரைப் பொய் கைகளில் மகளிர் மூழ்கி விளையாடுகின்ற திருக்கலயநல்லூரே ; அறிக .

சண்டேசுர நாயனாரது வரலாற்றினைப் பெரிய புராணத்துட் காண்க . ` சூளிகை ` என்றது , அதனையுடைய மேல் மாடத்தைக் குறித்தது .

` மலைமகள் , விளையாட்டை மேற்கொண்டு , மகிழ்ச்சி மேலிட்டவளாய் , அவளது வளைபொருந்திய கைகளால் தனது கண்களை மூடினமையால் , எல்லா உலகங்களையும் ஒருங்கே வலிய இருள் பரந்து மூடிக்கொள்ள , அவ்விருள் நீங்கும்படி நெற்றியிடத்து ஒரு கண்ணைத் தோற்றுவித்து அருள் புரிந்த மேலானவனது ஊர் யாது ?` என்று வினவின் , அலை பொருந்திய நீர் பெருக்கெடுத்து , யானைத் தந்தத்தைப் புரட்டி அகில் மரத்தையும் , சந்தன மரத்தையும் தள்ளிக்கொண்டு வருகின்ற அரிசிலாற்றின் தென்கரைமேல் உள்ள , நூல்களை யுணர்ந்து அந்நெறியானே வறுமையை ஓட்டுகின்ற அந்தணர்களது வேள்விப்புகையால் , கூட்டமாகிய மேகத்தின் தோற்றம் போன்ற அழகு மிகுகின்ற திருக்கலயநல்லூரே ; அறிக .

அம்மை திருக்கண் புதைத்த வரலாற்றினை , பெரிய புராணம் , காஞ்சிப் புராணங்களுட் காண்க . ` கலையடைந்து கலிகடி யந்தணர் ` என்றதனை , ` கற்றாங் கெரியோம்பிக் கலியை வாராமே செற்றார் வாழ்தில்லை ` ( தி .1 ப .80 பா .1) என்ற திருஞானசம்பந்தர் திருமொழியோடு ஒருங்குவைத்துணர்க . ` போன்ற ` என்பதன் ஈற்றகரம் தொகுத்தலாயிற்று .

` தன்னை வழிபடுவோர்க்கு நின்ற கோலமாய்த் தோன்றுபவனாகிய திருமாலும் , தாமரை மலரில் இருப்பவனாகிய பிரமனும் முதல்வராகத் தேவர் பலரும் குறையுடையராய் நிறைந்து வந்து இரக்க , அவரது துன்பத்தைத் திருவுள்ளத்தடைத்து அவர் பொருட்டாக , மலையாகிய வில்லும் , பாம்பாகிய நாணியும் , தீயாகிய அம்பும் என்னும் இவற்றால் பகைவரது முப்புரங்களையும் எரித்தொழியச் செய்த , உலகியலுக்கு வேறுபட்டவனது ஊர் யாது ?` என்று வினவின் , சொல்வகைகள் பலவற்றையும் , பொருள் வகைகள் பல வற்றையும் உடைய வேதங்கள் நான்கையும் , தோத்திரங்கள் பல வற்றையும் சொல்லித் துதிக்குமாற்றால் இறைவனது நெறிக்கண் கற்பாரும் கேட்பாருமாய் நின்று , எவ்விடத்திலும் நன்மை யமைந்த நூல்களைப் பயில்கின்ற அந்தணர்கள் வாழ்கின்ற திருக்கலயநல்லூரே காண் .

சிவபிரான் திரிபுரம் எரித்த வரலாறு காஞ்சிப் புராணத்திலும் , திருவிற்கோலப் புராணத்திலும் விரித்தோதப்பட்டது . மாயோன் கோலங்கள் பலவற்றுள் அர்ச்சனைக்குரியது நின்ற கோலமே என , அவனை வழிபடுவோர் கொள்ளுதலின் , ` நிற்பான் ` என்று அருளினார் . ஏனைய கோலங்களை வழிபடுங்கால் அவ்வந் நிலை கருதியே வழிபடுவர் என்க . ` தோத்திரம் ` என்றது தமிழ்ப் பாடல் களை . ` இருக்கொடு தோத்திரம் இயம்பினர் ஒருபால் ` என்றருளி னார் ஆளுடைய அடிகளும் ( தி .8 திருவா - திருப்பள்ளி -4). சுருதியொரு நான்குமே யன்றித் தோத்திரமும் பல சொல்லுதற்குரியார் அந்தணர் என்பது , இத்திருப்பாடலின்கண் இனிது விளங்க அருளிச் செய்யப் பட்டமையின் , ` வேதத்தில் உரிமை யில்லாதாரே தமிழ்ப் பாடல்களாகிய தோத்திரங்களைச் சொல்லுதற்கு உரியார் ` என்பது , அறியாதார் கூற்றே என்பது தெற்றென உணர்க .

` தக்கது சிறிதும் அறியாத தக்கனது வேள்வியில் பெரிய தேவர்கள் , தங்கள் தலை , தோள் , பல் , கை , கண் என்னும் உறுப்புக்கள் வலிமையழிந் தொழியுமாறு ஒறுத்து , சந்திரனது கலைகள் சிதையும்படி கால் திருவிரலால் தேய்த்து , பின்பு அவர் எல்லாரிடத்தும் கருணையை மிக வழங்கிய சிவபெருமான் சேர்ந்திருக்கும் ஊர் யாது ?` என்று வினவினால் , பின்னிக்கிடக்கின்ற முல்லைக் கொடியோடு , ` மல்லிகைக் கொடி , சண்பகமரம் ` என்னும் இவைகளும் அலைகளால் உந்தப்பட்டு வருகின்ற நீர் பொருந்திய அரிசிலாற்றின் தென்கரையில் , கன்றுக்கூட்டம் நல்ல கரும்பின் முளையில் கறித்தலைப் பழக , பசுக் கூட்டம் , மணம் வீசுகின்ற செங்கழுநீர்க் கொடியை மேய்கின்ற வயல் களையுடைய திருக்கலயநல்லூரே ; அறிக .

தக்கன் வேள்வியில் எச்சன் ( வேள்வித் தேவன் ) தலையும் , இந்திரன் தோளும் , சூரியன் பல்லும் , அக்கினி கையும் , ` பகன் ` என்னும் மற்றொரு சூரியன் கண்ணும் இழந்தனர் என்க . சிவபிரான் தக்கன் வேள்வி அழித்த வரலாற்றைக் கந்தபுராணத்துட் காண்க . ` சந்திரனைக் காலால் தேய்த்தனன் ` எனப் புராணங்கூறும் .

` இலங்கைக்கு அரசனாகிய இராவணன் தனது பத்துத் தலைகளும் , இருபது தோள்களும் சிதைந்து அரற்றுமாறு ஒரு விரலைக் கயிலை மலையின்மேல் ஊன்றி , ` நிலம் , மிக்க நீர் , நெருப்பு , காற்று , வானம் , என்னும் பெரும் பொருள்களாகியும் , நிற்பனவும் நடப்பனவுமாகிய உயிர்களாகியும் நிற்கின்ற தூயவனுடைய ஊர் யாது ?` என்று வினவினால் , அலைகளால் பல பழங்களைத் தள்ளி , பெரிய மாணிக்கங்களையும் பொன்னையும் கொழித்து , ` பாதிரி , சந்தனம் , அகில் ` என்ற மரங்களையும் , தாழம் புதர்களையும் உள்வாங்கி , இவற்றால் எல்லாம் கலங்கல் பொருந்திய நீர் , ஆரவாரித்து வருகின்ற அரிசிலாற்றின் தென்கரையில் உள்ள கயல் மீன்கள் பிறழும் வயல்கள் புடை சூழ்ந்த திருக்கலயநல்லூரே ; அறிக .

சிவபிரான் இராவணனை நெரித்த வரலாற்றை இராமாயணம் உத்தரகாண்டத்தில் காண்க .

` திருமாலும் பிரமனும் அடிமுடி தேடி அறியாதபடி நெருப்புருவமாய் நீண்டு நின்றவனும் , வன்னியும் , பிறையும் சடையிற் சூடியவனும் கடலிற் றோன்றிய விடத்தை உண்டு கறுத்த நீலமணி போலும் கண்டத்தை யுடையவனும் , இடபவாகனத்தை ஊர்பவனும் ஆகிய இறைவன் உமாதேவியோடு விரும்பியிருக்கின்ற ஊர் யாது ?` என்று வினவினால் , சோலைகளில் நிறைந்த குயில்கள் கூவவும் , அழகிய மயில்கள் ஆடவும் , சுரும்பும் வண்டும் இசை கூட்டவும் , பசிய கிளிகள் தாம் கேட்டவாறே சொல்லி இறைவனைத் துதிக்கும்படி , காலை , மாலை இரண்டு பொழுதிலும் இறைவனது திருவடிகளை வணங்கி , உருகிய மனத்தை உடைய அடியார்கள் மிக்கிருக்கின்ற திருக் கலயநல்லூரே ; அறிக .

திருமாலும் பிரமனும் அடிமுடி தேடியது இலிங்க புராண வரலாறு . அதனைக் கந்தபுராணத்துள்ளும் விளங்கக் காணலாம் .

` போர் செய்கின்ற வலிமையையுடைய அசுரனாகிய , ` தாரகன் ` என்பவனைப் போர் செய்து அழியச் செய்த முதல்வனாகிய முருகனை முன்பு படைத்து , அவனைத் தன் மகனாக விரும்பிக்கொண்ட தூயவனும் , கரும்பினால் இயன்ற வில்லையும் , மலர்களால் இயன்ற அம்புகளையும் உடையவனாகிய மன்மதன் உடம்பு வெந்தொழியுமாறு நெருப்பாக நோக்கிய கண்ணையுடைய நெற்றியையுடையவனும் ஆகிய சிவபெருமான் தனக்கு இருப்பிடமாகக் கொள்ளும் ஊர் யாது ?` என்று வினவினால் , மிக்க நீரினது அலைகள் மேல் எழுந்துசென்று , ` ஏலம் , இலவங்கம் ` என்னும் மரங்களோடே இருகரைகளையும் மோதியழிக்கின்ற அரிசிலாற்றின் தென் கரையில் , பசிய புன்னை மரங்கள் வெள்ளிய முத்துக்களை அரும்பி , பொன்னை மலர்ந்து , பவளத்தினது அழகைக் காட்டுகின்ற நறுமணச் சோலைகள் சூழ்ந்த திருக்கலயநல்லூரே ; அறிக .

கந்தபுராண த்துள் முருகன் சூரபதுமன் முதலிய மூவர் அசுரரை அழிக்கத் தோன்றிய வரலாறே காணப்படுகின்றது . சிவபிரான் மன்மதனை எரித்த வரலாற்றையும் கந்தபுராணத்துட் காண்க . ` கருமை ` என்றது , பசுமையை . ` முத்து , பொன் , பவளம் ` என்பன உரு வகத்தால் அரும்பையும் , மலரையும் , மலர்கள் உள்ள பொகுட்டையும் குறித்தன .

` குளிர்ச்சியை உடைய தாமரைக் குளங்கள் நாற்புறத்தும் சூழப்பெற்ற ஊரில் , திருக்குளத்தைக் கொண்ட பெருங் கோயிலின்கண் முறைப்படி , வளவிய தாமரை மலரில் இருக்கும் பிரம தேவன் முற்காலத்தில் வழிபாடு செய்ய , அதற்கு மகிழ்ச்சியுற்று இருந்த சிவபெருமான் எழுந்தருளியுள்ள ஊர் யாது ?` என்று வினவினால் , வெண்மையான கவரி மயிரும் , நீலமான மயில் இறகும் , வேங்கை மரம் , கோங்கமரம் இவற்றினது வாசனை பொருந்திய மலர்களும் கலந்து வருகின்ற நீரையுடைய அரிசிலாற்றின் தென்கரையில் , கணுக்களையுடைய கமுக மரத்தின் அழகிய பாளையில் வண்டுகள் சேர்த்த தேனினது வாசனையோடு கலந்த பல மணங்களை வீசும் தென்றற் காற்றுப் புகுந்து உலாவுகின்ற திருக்கலயநல்லூரே ; அறிக .

பிரமதேவன் சிவபிரானை வழிபட்ட தலம் சீகாழி . காஞ்சி முதலிய பிறவும் உள . ` இக் கலயநல்லூரே அங்ஙனம் கொள்ளப்பட்டது ` எனினும் பொருந்தும் . இப்பொருட்கு , ` தலம் ` என்பது , ` தக்க இடம் ` எனப் பொருள்படும் .

குளிர்ந்த நீரையும் , வெள்ளிய திங்களையும் தாங்கிய சடையை உடையவனும் , பிரமதேவனது தலை ஓட்டினையே பாத்திரமாக ஏந்தி , முன்னதாக இசையைப் பாடிக்கொண்டு , உண்ணுகின்ற பிச்சைப் பொருள்களை ஏற்றுத் திரிகின்ற மேன்மையை உடையவனும் ஆகிய சிவபெருமான் எழுந்தருளியிருக்கின்ற ஊராகிய , நிறைந்த நீர் ஓடுகின்ற அரிசிலாற்றின் தென்கரையில் உள்ள திருக்கலய நல்லூரை , யாவரிடத்தும் நண்பாந் தன்மையையுடைய நல்லோராகிய சடையன் , இசைஞானி என்பவர்க்கு மகனும் , திருநாவலூருக்குத் தலைவனும் ஆகிய நம்பியாரூரன் விரும்பிப் பாடிய , இசை பொருந்திய பத்துப் பாடல்களாகிய இவற்றை அத்தலப் பெருமானிடத்து அன்பு செய்து நாள்தோறும் பாடவல்லவர்கள் , துன்பமும் , பாவமும் இலராவர் .

` பலி ` என்றது , பலியாக இடுதலும் , ஏற்றலும் உடைய பொருளைக் குறித்தது .