கூரிய வாயை உடைய பிறை ஒளிரும் நீண்ட சடையை உடையவனும் , ` வேதம் , வாயாற் சொல்லப்படும் பிற சொற்கள் , இந்திரன் , திருமால் , பிரமன் ` என்னும் பொருள்களாய் உள்ளவனும் ஆகிய இறைவனை , அடியேன் , தாழையரும்புகள் , வளைந்த தாழை மரத்தினால் ஈன்றிடப்பட்டு , முட்களையுடைய வாயினை யுடைய இதழ்களைப் பொருந்தி மலர்ந்து மணம் வீசுகின்ற , தேன் மிகுந்த சோலைகள் சூழ்ந்த , மதுவொழுகும் வாயினையுடைய கருங்குவளை மலர்கள் கண்ணுறங்குவது போலக் காணப்படுகின்ற வயல்களையுடைய திருக்கானாட்டு முள்ளூரிற் கண்டு வணங்கப்பெற்றேன் ; இஃது என் தவப்பயன் இருந்தவாறு !

` என் தவப்பயன் இருந்தவாறு ` என்பது குறிப்பெச்சம் . அரிவாள் போலும் வடிவம் பற்றிப் பிறையை , ` வள் வாய பிறை ` என்று அருளினார் . ` வாள் ` என்றது குறுகி நின்றது எனினுமாம் . திருமால் கண்ணனாய் இருந்த பொழுது கொக்குருவாய் வந்த அசுரனை , அதன் வாயைக் கிழித்துக் கொன்ற வரலாற்றினைப் பாகவதத்துட் காண்க . திருமால் நீருக்குத் தலைவனாதலாலும் , மண் நீரில் தோன்றி நீரில் ஒடுங்கும் என்பர் ஆதலாலும் திருமாலை உலகத்தை உண்டு உமிழ்பவன் என்றல் வழக்கு . பொன்போலும் நிறமும் , மார்பில் முப்புரிநூலும் , நான்கு முகமும் பிரமனுக்கு உண்மை அறிக .

உலகிற்கு ஒருபெருந் துணையாய் உள்ள மேகமாகியும் , தம்முள் ஒத்த உலகங்கள் பலவும் தானேயாகியும் , அவற்றில் உள்ள ஊர்வனவும் , நிற்பனவுமாகிய உயிர்களும் , அவற்றின் தோற்ற ஒடுக்கங்கட்குக் காரணமாகிய ஊழிக் காலங்களும் தானே யாகியும் , அலையால் கரையை மோதுகின்ற கடல்களாகியும் , ஐந்து பூதங்களாகியும் அவற்றைப் படைத்து நிற்பவனும் , அறவடிவினனும் , புரிந்த சடையை உடையவனும் ஆகிய இறைவனை , அடியேன் , திருமகளும் விரும்பத்தக்க செல்வத்தை உடையவர்களது மாளிகைகளும் , முத்தீயையும் வளர்க்கின்ற மேலான தகுதியுடைய அந்தணர்கள் வேதத்தை ஓதி வாழ்கின்ற மாளிகைகளும் உள்ள இடங்களிலெல்லாம் , கரிய எருமைகள் செந்தாமரை மலர்களை மேய்கின்ற வயல் களையுடைய திருக்கானாட்டுமுள்ளூரிற் கண்டு வணங்கப்பெற்றேன் ; இஃது என் தவப்பயன் இருந்தவாறு !

` மேகமுகில் ` ஒருபொருட் பன்மொழி . ` ஒத்த ` என்பதன் ஈற்று அகரம் தொகுத்தலாயிற்று . நகர் - மாளிகை . இதனை , ` செல்வத்தார் ` என்றதனோடும் கூட்டுக . மாளிகைகள் வயல்களின் நடுவே உள்ளன என்க .

வலிமை மிகுந்த மூன்று இலைகளை உடைய சூலத்தை உடையவனும் , இறைவனும் , வேதத்தை ஓதுபவனும் , எட்டுக் குணங்களை உடையவனும் , வண்டுகள் மேலே சூழ்கின்ற கொன்றை மாலையோடு , வெள்ளிய சந்திரனைச் சூடிய சடையை உடையவனும் , இடபத்தை ஏறுபவனும் , ` சுயஞ்சோதி ` எனப்படுகின்ற ஒளியானவனும் ஆகிய இறைவனை , அடியேன் , அன்னப்பறவைகள் , அரும்புகள் மேலெழுந்து காணப்படுகின்ற தாமரையினது ஒப்பற்ற மலர்களின்மேல் ஏறி விளையாடுகின்ற , அகன்ற நீர்த்துறையின் அருகே கரும்புகள் வளரப்பட்டு , செந்நெற்பயிர்கள் செறிந்து விளைகின்ற வயல்களையுடைய திருக்கானாட்டுமுள்ளூரிற் கண்டு வணங்கப்பெற்றேன் ; இஃது என் தவப்பயன் இருந்தவாறு !

` இரும்பு ` என்றது , அதன் தன்மையாகிய திட்பத்தைக் குறித்தது . இறைவனுக்கு உரிய எட்டுக் குணங்கள் இவை என்பதை ஆறாந் திருமுறைக் குறிப்பிற் காண்க . ` என்னும் ` என்றதனால் , ` சோதி ` என்பது , அப்பொருட்டாயிற்று . ஆகவே சிறப்புப் பெயராய் , ` ஒளி ` என்பதன் பொதுமை நீக்கிற்று .

பூளைப் பூவையும் , அழகிய கொன்றை மாலையையும் , புரித்த சடையின்கண் உடையவனும் , நீராகியும் , நெருப்பாகியும் , ஐம்பூதங்களாகியும் , ` நாளை , இன்று , நேற்று ` என்னும் நாள்களாகியும் , பரவெளியாகியும் , சூரியனாகியும் , சந்திரனாகியும் நிற்கின்ற எங்கள் இறைவனை , அடியேன் , பாளைகள் உளவாகின்ற , பசிய கமுகுகளினது செறிவினிடத்தே உள்ள இளமையான தென்னையினது , மிக்க மயக்கத்தை உண்டாக்குகின்ற கள்ளினை இளைய ஆண் வண்டுகள் உட்கொண்டு திளைத்து இசையைப் பாட , மயில்கள் ஆடுகின்ற , உயர்ந்த சோலையையுடைய , திருக்கானாட்டுமுள்ளூரிற் கண்டு வணங்கப் பெற்றேன் ; இஃது என் தவப்பயன் இருந்தவாறு !

பூளைப் பூவையும் சிவபிரான் அணிதல் இத்திருப் பாடலாற் பெறப்படுகின்றது . முன்னே , ` பூதங்கள் ஐந்தாய் ` என்ற மையின் , ` ஆகாயம் ` , பரவெளியாயிற்று . இளம் பருவத்து ஆடவரைக் குறிக்கும் ` காளை ` என்பது , வண்டிற்கு உவமையாகு பெயராய் வந்தது . அதனானே , அது அஃறிணை இயற்பெயராய்ப் பன்மைப் பொருளும் தருவதாயிற்று .

சீறுகின்ற வாயினையும் , பசிய கண்களையும் உடைய , வெள்ளிய பாம்பினை அரையிற் கட்டியவனும் , தேவர்கள் முடியிற் பதிக்கும் மணிபோன்றவனும் , சிவந்த கண்களையுடைய இடப ஊர்தியை உடையவனும் , முருக்கமரத்தின்கண் பொருந்தியுள்ள மலர்போலும் திருமேனியை உடையவனும் , எல்லாவற்றிற்கும் சான்றாய் நிற்பவனும் , உலகமுழுதும் தானேயாய் நிறைந்தவனும் ஆகிய இறைவனை , அடியேன் , எழுவகைப் பிறப்பினவாகிய உயிர்கள் உள்ள இடங்களில் எல்லாம் வேதத்தை ஓதுகின்ற அந்தணர்கள் வேள்வி வேட்டிருத்தலால் , அவர்கட்கு மிக்க நிதிகளை வழங்குகின்ற மாளிகையின் பக்கங்களில் எல்லாம் , கருக்குவாயினையுடைய பனைமரங்களும் , தென்னை மரங்களும் நிறைந்த சோலைகளை யுடைய திருக்கானாட்டுமுள்ளூரிற் கண்டு வணங்கப்பெற்றேன் ; இஃது என் தவப்பயன் இருந்தவாறு !

செருக்குறுதலாகிய செருக்குதல் என்பது , வெகுளுதலைக் குறித்து , அதன் காரியமாகிய சீறுதலைக் குறித்தது . பெரும் பாம்புகளின் வயிறு வெண்மையுடையதாதலின் , ` வெள்ளரவு ` என்றார் . ` முன்னிலை ` என்பது இப்பொருட்டாதலை , ` யார்க்கும் முனமொரு தெய்வம் எங்குஞ் செயற்கு முன்னிலையா மன்றே ` என்ற சிவஞான சித்தி ( சூ -2.24) யாலும் அறிக . ` எங்கும் ` என்பது பெயர்த்தன்மைத்தாதலின் , ` உள் பொருள் ` என்றாற்போல , ` உள் எங்கும் ` என்றார் . தேவர்களும் வந்து சூழ்தலின் , எழுபிறப்பும் உள வாயின . ` இரு பிறப்புள் ` எனப் பாடம் ஓதுதல் சிறக்கும் .

எருதினை எழுதிய ஒலிக்குங் கொடியை ஏந்துகின்ற தேவர் பெருமானும் , நீரில் துயில்கின்ற திருமாலும் , வேதத்திற்குத் தலைவனாகிய பிரமனும் அடி இணையையும் , அழகிய முடியினையும் காண்டல் அரிதாகிய , ` சங்கரன் ` என்னும் காரணப் பெயரை உடையவனும் , மெய்ப்பொருளானவனும் ஆகிய இறைவனை , அடியேன் , இளைய பெண்கள் தங்கள் உடை அவிழவும் , மாலையை அணிந்த கூந்தல் அவிழவும் மூழ்கி விளையாடுதலால் கிடைத்த குங்குமச் சேற்றைத் தள்ளிக்கொண்டு வருகின்ற கொள்ளிடநதியின் கரைமேல் உள்ள , கடையர்கள் தாங்கள் களைந்த நீண்ட குவளைக் கொடிகளைச் சேர்த்து எடுக்கின்ற திருக்கானாட்டுமுள்ளூரிற் கண்டு வணங்கப் பெற்றேன் . இஃது என் தவப்பயன் இருந்தவாறு .

கொடி காற்றினால் ஒலிப்பது என்க . ` காண ` என்னும் செயவெனெச்சம் , தொழிற் பெயர்ப் பொருள் தந்தது . ` ஆய ` என்னும் பெயரெச்சம் , ` சங்கரன் ` என்னும் பிறபெயர் கொண்டது ; இஃது ஏதுப் பெயராம் . ` மடத்தையலார்கள் ` எனப்பிரித்துக் கூட்டுக . ` கோதைக் குழல் ` எனக் கூட்டப்படும் . ` கடைகள் ` என அஃறிணையாகக் கூறியது பான்மை வழக்கு .

அரிய மணியாகிய மாணிக்கம் போல்பவனும் , முத்துப்போல்பவனும் , ஆனைந்தினை ஆடுகின்ற தேவர் பெருமானும் , அரிய வேதத்தின் பொருளாய் உள்ளவனும் , அழகிய பிற மணிகள் போல்பவனும் , இனிய கரும்பினின்றும் வடிதலையுடைய மிக்க சாறுபோல்பவனும் , அறிதற்கரிய மணியாகிய சிந்தாமணி போல்பவனும் , மாற்று விளங்குகின்ற செம்பொன் போல்பவனும் ஆகிய இறைவனை , அடியேன் முன்னே , நிறம் பொருந்திய மணிகளைக் கொழித்து மலையினின்றும் பாய்ந்து , பின்பு நிலத்தில் சுழித்துக் கொண்டு ஓடுகின்ற , அலைகளுக்கிடையில் , வரிசையான வளையல்களை அணிந்துள்ள மகளிர் மூழ்கி விளையாடுகின்ற கொள்ளிட நதியின் கரைமேல் உள்ள , நீலோற்பல மலர்கள் நீலமணிபோல மலர்கின்ற வயல்களையுடைய திருக்கானாட்டுமுள்ளூரிற் கண்டு வணங்கப்பெற்றேன் ; இஃது என் தவப்பயன் இருந்தவாறு !

ஆனஞ்சு - பஞ்சகௌவியம் ; இவை இன்ன என்பதனை , ஆறாந்திருமுறைக் குறிப்பிற் காண்க .

பாம்பாகிய அணிகலமும் , அதனோடு சேர்ந்த வெண்மையான முப்புரிநூலும் பொருந்திய அழகிய மார்பினை யுடைய கடவுளும் , தனது எட்டுத் தோள்களையும் வீசி நடனம் ஆடுதற் பொருட்டு , குழைபொருந்திய காதில் கொடிய பாம்பையும் இட்டு , உடையைக் கோவணமாக உடுத்த அழகனும் , கங்கை நீராற் குளிர்ந்த சடையை உடையவனும் ஆகிய இறைவனை , அடியேன் , தழைத்தலை யுடைய பசுமையான நிறத்தையுடைய செந்நெற் பயிரின் பக்கத்தில் , பெரிய முத்துக்களை யுடைய மென்மையான கரும்பின் ஆழ்ந்த கிடங்குகளின் அருகே வண்டுகள் அக்கரும்பைப் பொருந்தித் தேன் கூட்டை அமைக்கின்ற வயல்கள் சூழ்ந்த பண்ணைகளையுடைய திருக் கானாட்டுமுள்ளூரிற் கண்டு வணங்கப்பெற்றேன் ; இஃது என் தவப் பயன் இருந்தவாறு !

` இழை `, ` ஈசன் ` என்றவிடத்தும் , எண்ணும்மை விரிக்க . தண்மை , இங்குப் பசுமை மேற்று .

வளைந்த இனிய ஒளியையுடைய சந்திரனைச் சூடியதும் , வண்டுக் கூட்டங்கள் பாட , நீர்த்துளிகள் சிந்துகின்றதுமாகிய சடையினையும் , குண்டலம் பொருந்திய காதினையும் உடையவனும் , பால்போலும் வெள்ளிய நீற்றை அணிந்தவனும் , எல்லா உருவங்களும் தன் உருவமேயாய் நிற்கின்ற பெருமானும் ஆகிய இறைவனை , அடியேன் , தூய நீலோற்பலங்கள் , ஊடலிலும் இனியன வாயும் தூயனவாயும் தோன்றும் மொழிகளையும் , கொவ்வைக் கனிபோலும் வாயினையும் உடைய அழகிய பெண்கள்போலக் கண் வளர்கின்ற , நிறைந்த கிடங்கின் அருகில் உள்ள , பழங்களைப் பழுத்த , இனிய வாழைத் தோட்டங்களைப் பொருந்தியுள்ள சோலைகளை யுடைய திருக்கானாட்டுமுள்ளூரிற் கண்டு வணங்கப்பெற்றேன் ; இஃது என் தவப்பயன் இருந்தவாறு !

` குனிவினிய , துனிவினிய , கனிவினிய ` எனப்பாடம் ஓதுவர் , பலவுருவும் தன்னுருவேயாதல் , ` எல்லாம் சிவன் ` என்ன நிற்றல் . ` துனியினிய தூய மொழித் தொண்டைவாய் நல்லார் ` என்றதனை , ` ஊடினும் இனிய கூறும் ` ( பதிற்று -16) என்பதனால் அறிக . ` நல்லாரையுடைய சோலை ` என்று இயைத்தலுமாம் . ` பொழிற் சோலை ` ஒருபொருட் பன்மொழி .

அழகிய பொன்மலைக்கு அரசன் மகள் தனக்கு மனைவியாய் வாய்க்க , அவளைத் தனது திருமேனியில் ஒருபாகமாகச் சேர்ந்திருக்கும்படி வைத்த பெருமானும் , பாவிகள் விரும்பும் கொடிய நரகத்தில் வீழாதபடி நமக்கு மெய்ந்நெறியைக் காட்டுகின்ற , வேதத்தால் துணியப்பட்ட முதற்கடவுளும் ஆகிய இறைவனை , சிறகுகள் வாய்ந்த நாரைகளும் , குருகுகளும் பறந்து ஒலிக்க , நீர்த்துறைகளில் கெண்டை பிறழ , பிற மீன்கள் துள்ளி விளையாட , குவளைப்பூவின் கண் வண்டுகள் பலவகையான இசைகளைப் பாடுகின்ற வயல்களை யுடைய திருக்கானாட்டுமுள்ளூரிற் கண்டு வணங்கப்பெற்றேன் ; இஃது என் தவப்பயன் இருந்தவாறு !

` தூவியவாய ` என்னும் அகரம் தொகுத்தலாயிற்று . ` கயல் ` என்றது , ` மீன் ` என்னும் அளவாய் நின்றது .

புகழ்மிகுந்த , மதம் பொருந்திய யானையை யுடைய திருநாவலூரில் தோன்றிய நம்பியாரூரன் , அலையால் நிறைந்த கடல்சூழ்ந்த தென்னிலங்கைக்கு அரசனாகிய இராவணனைச் செருக்கடக்கியவனும் , செம்மையான சடையின்மேல் வெண்மையான சந்திரனை அணிந்தவனும் ஆகிய இறைவனை , கரையின்கண் நிரம்பிய நீரைப் பொருந்திய கொள்ளிட நதியின் கரைமேல் உள்ள திருக்கானாட்டுமுள்ளூரிற் கண்டு அடிவணங்கி , வணங்கப்பெற்ற அவ் வுரிமையினால் பாடிய இவ்வொளி பொருந்திய தமிழ்ப்பாடலைப் பாட வல்லவர்கள் , எல்லையாற் பொருந்திய வகைகளையுடைய நில வுலகத்தை ஆளுகின்ற அரசர்கட்கும் தலைவராய் , பின்புசென்று வானுலகத்தார்க்கும் தலைவராய் நெடிது வாழ்வர் .

அரசத்திருவும் உடையவராகலின் , ` மதயானை ஆரூரன் ` என்று அருளினார் . வரையினார் வகை , பலப்பல நாடுகள் , ` தலைவராய் ` என்றதனை , ` ஆண்டவர்க்கும் ` என்பதனோடுங் கூட்டுக . ` அவர்தாம் ` என்பன அசைநிலைகள் .