புற்றில் வாழும் கொடிய பாம்பைக் கட்டியுள்ள பெருமானும் , பூத கணங்கட்கு முதல்வனும் , தன் திருவடியையே வணங்குவோர் விடாது பற்றுகின்ற சிறந்த துணைவனும் , எனக்கு எளியவனாய் எதிர் வந்தவனும் , அடியவரது பாவங்களைப் போக்கும் தொழிலை உடையவனும் , யாவராலும் அடைதற்கு அரியவனும் , செருக்கு மிக்கவர்களது மூன்று ஊர்கள் அழியுமாறு , திருமால் அம்பாகி நிற்க , வெற்றியைத் தரும் பெரிய மலையாகிய வில்லை அங்கையில் ஏந்திய தலைவனும் ஆகிய இறைவனை , அடியேன் , திருக்கோலக்கா வில் வெளிப்படக் கண்டுகொண்டேன் .

` பூத நாதன் ` என்றது , ` உயிர்கட்கெல்லாம் முதல்வன் ` என்னும் கருத்துடையது . வணங்குகின்றவர் , மேலும் விடாது பற்றி நிற்றல் , அவனது இன்ப நுகர்வினாலாம் . ` துணையை ` என்னும் ஐயுருபு , தொகுத்தலாயிற்று . முற்றல் - முதிர்தல் ; அது , செருக்கு மிகு தலைக் குறித்தல் , வழக்கினுள்ளுங் கண்டுகொள்க . ` வெளிப்பட ` என்பது , ` கண்டுகொண்டேன் ` என வலியுறுத்தோதியதனால் பெறப் பட்டது . ஏகாரம் , தேற்றம் .

துணை நூல்களாகிய ஆறும் , முதல் நூல்களாகிய வேதம் நான்கும் ஆகி நிற்கின்ற நம்பனும் , மூங்கில் போலும் தோள் களையுடைய உமாதேவி பொருந்தியுள்ள , சிறந்த திருமேனியை யுடையவனும் , ஒளிர்கின்ற பிறையைச் சடையின் மேற் சூடியவனும் , சினத்தால் எரிகின்ற கண்களையுடைய யானையினது உரித்த தோலை யுடையவனும் ஆகிய இறைவனை , அடியேன் , விண்ணில் உள்ளவர் களும் , மண்ணில் உள்ளவர்களும் துதிக்கின்ற , தேன் பொருந்திய சோலையின்கண் குரா மலர்கள் மணங்கமழ்கின்ற திருக்கோலக்கா வினில் வெளிப்படக் கண்டுகொண்டேன் .

` தழல் மதி ` வினைத்தொகை . தழலுதல் - ஒளிர்தல் . ` குரா ` என்பது , செய்யுளாகலின் , குறியதன்கீழ் ஆகாரம் குறுகிற்று .

பாட்டின்கண் இசைபோன்று எல்லாப் பொருளிலும் வேறறக் கலந்து நிற்பவனும் , அடியார்களது உள்ளம் அன்பு செய்தற்கு இன்பமாகிய பயனாய் உள்ளவனும் , மண்ணில் வாழும் தேவராகிய அந்தணர்களது வழிபாட்டின் கண் விளங்குகின்றவனும் , நடனம் ஆடு பவனும் , நமக்குத் தலைவனும் , காட்டின்கண் வாழ்கின்ற புலியினது தோலை உடையவனும் , கண்கள் மூன்று உடைய பெருமையுடைய வனும் ஆகிய இறைவனை , அடியேன் , வரம்பகத்து நீர் நிறைந்த செழுமையான வயல்களையுடைய திருக்கோலக்காவில் வெளிப்படக் கண்டுகொண்டேன் .

` இசையாகி ` என்னும் ஆக்கம் , உவமை குறித்து நின்றது . ` சித்தம் பரிதலுக்கு இனியானை ` என்க . ` பூசுரர் ` என்னும் பெயர்பற்றி , ` நாட்டகத் தேவர் ` என்று அருளினார் . ` நம்பெருமான் ` எனத் தம்மைப் பன்மையாற்குறித்தது , அவனுக்கு ஆளாகிநின்ற சிறப்புப்பற்றி .

என்னை ஆளாகக் கொள்ளுதலே தனக்குவாய்மை யாவது என்று கருதி என்னை அவ்வாறே விரும்பி ஆண்டருளின வனும் , தேவர்கட்குத் தலைவனும் , முருகனைப் பெற்ற கச்சின்கண் விளங்குகின்ற தனங்களையுடைய இளைய மான்போலும் தேவியை இடப்பாகத்தில் வைத்து , வானுலகத்தில் உள்ள கங்கையைச் சடையின் கண் மறைத்த தூயவனும் , மங்கலம் உடையவனும் , செழுமையான தேன்போல இனிப்பவனும் , தில்லையம்பலத்துள் நிறைந்து நின்று ஆடுகின்ற கூத்தினை யுடையவனும் , ஒளியையுடைய மாணிக்கம் போல்பவனும் ஆகிய இறைவனை , அடியேன் , திருக்கோலக்காவில் வெளிப்படக் கண்டுகொண்டேன் .

` திருக்கயிலையில் அருளிச்செய்தபடி தடுத்தாட் கொள்ளுதலே , தான் வாய்மையை யுடையவன் என்பதற்கு இயை வதாம் என்று வந்து ஆண்டானன்றி , என் தகுதி பற்றி வந்து ஆண்டி லன் ` என்றபடி . ` குமரனைப் பயந்த ` என்றது இறைவிக்கு அடை யாயும் , இறைவனுக்கு அடையாயும் இயையும் இருநிலைமையும் உடையது என்க . தில்லையம்பலத்துள் நிறைதலாவது , அவ்விடம் பொலிவுபெற நிற்றல் .

அன்று அந்தணனாய்த் திருநாவலூரில் வந்து , அகன்ற இப்பூமியில் உள்ளார் பலர் முன்பும் , ` நீ எனக்குச் செய்யும் அடிமையைச் செய்க ` என்று சொல்லி ஓலை காட்டி வழக்குப்பேசி நின்று , பின்பு , திருவெண்ணெய்நல்லூரில் சென்று மறைந்த , முத்தினது திரட்சியமைந்த கொத்துப்போல்பவனும் , முத்தியளித்தற்குப் பொருந் தியவனும் , தேவர்கட்குத் தலைவனும் , உயர்ந்த வலிய மதில்கள் அழியுமாறு சினந்த , மலைவில்லைஉடையவனும் ஆகிய இறைவனை , இறைவியுடனே , அடியேன் திருக்கோலக்காவில் வெளிப்படக் கண்டு கொண்டேன் .

` ஆள் ` என்பது , சொல்லால் அஃறிணையாயும் நிற்கு மாதலின் , ` அது ` என்னும் பகுதிப்பொருள் விகுதி பெற்றது . ` முத்திக்கு ஒன்றினான் ` என்றது , ` முத்தியை யளிப்பவன் அவன் ஒருவனே ` என்றவாறு .

காற்றும் , தீயும் , நீரும் ஆகி நிற்பவனும் , எல்லாப் பொருள்களையும் கடந்தவனும் , கொடிய பெரிய இடப ஊர்தியை யுடையவனும் , நீற்றைத் தரும் நெருப்புருவாய் ஓங்கி நிற்பவனும் , நிறைந்த பல நூல்களினது பொருள் வழியே துதித்துத் தன் திருவடியை வணங்குகின்ற அவனது உயிரைப் போக்குவோனது உயிர் நீங்கும்படி தனது திருவடியால் கூற்றுவனுக்கு அழிவைச் செய்த , ஒலிக்கின்ற கழலை யணிந்தவனும் ஆகிய இறைவனை , அடியேன் திருக்கோலக்கா வில் வெளிப்படக் கண்டுகொண்டேன் .

இடைநின்ற பூதங்களை அருளவே , முதலிலும் இறுதி யிலும் உள்ள , ` வான் , நிலம் ` என்னும் பூதங்களும் கொள்ளப்படும் . ` காற்றுத் தீப் புனல் `, உம்மைத்தொகை . ` கொல்லேறு ` என்றல் மர பாதல் பற்றி , ` கொடுவிடை ` என்று அருளினார் . ` நீற்றுத் தீ ` என்றது , தீயினது தன்மையை விதந்தவாறு . ` தொழும் அவன் ` என்றது மார்க் கண்டேயரை . கூற்றுவனை உதைத்த காரணத்தை எடுத்தோதுகின்றா ராதலின் , ` தொழும் அவன் உயிரைப் போக்குவான் உயிர்நீக்கிட ` என , வேறொருவன்போல அருளினார் . ` நீங்கிட ` என்பதும் பாடம் . ` குரை கழல் ` என்றது , உதைத்த திருவடியின் சிறப்பை அருளியபடி .

அன்று பிரமனது தலையை அரிந்து அதன்கண் பிச்சை ஏற்றுத் தேவர்கட்குத் தனது திருவருள் நிலையை வெளிப் படுத்தியவனும் , நெருங்கிய பசிய கழலையணிதற்கு உரிய திருவடி யில் சிலம்பையணிந்த ஒளிவடிவினனும் , விளக்குப்போலும் விளக்கம் உடையவனும் , மின்னலினது தன்மை விளங்கிய இடையினையுடைய இளமங்கை விரும்பும் கடவுளும் , மணங்கமழுமாறு தலையின் மேல் கொன்றை மாலையையணிந்த அழகிய சடையை உடைய அழகனும் ஆகிய இறைவனை , அடியேன் , அழகு நிறைந்த திருக்கோலக்காவில் வெளிப்படக் கண்டுகொண்டேன் .

` பலி ` என்றது , இங்குத் திருமால் முதலிய தேவ ரிடத்துக்கொண்ட இரத்த பிச்சையை . அயன் சிரத்தை அரிந்ததும் , அதில் இரத்த பிச்சை ஏற்றதும் தேவர்களது செருக்கை நீக்கித் தெளிவைத் தருதற்பொருட்டுச் செய்தனவாதலின் , ` அயன்றன் சிரம் அரிந்து அதிற் பலிகொண்டு அமரருக்கு அருள் வெளிப்படுத்தானை ` என்று அருளினார் . ` துன்று பைங்கழல் ` என்றது அடையடுத்த ஆகு பெயர் . ஒரு காலில் கழலை அணிந்து மற்றொரு காலில் சிலம்பை அணிந்தமையின் , இவ்வாறு அருளிச்செய்தார் . சுடர்போல் ஒளியாத லாவது , எப்பொருளையும் விளக்கி நிற்றல் . ` மங்கை மேவும் ` என்ற தனை , ` மங்கையால் மேவப்படும் , மங்கையை மேவும் ` என இரு வகையாகவுங் கொள்க . ` வாசம் ஆக ` என்னும் எச்சம் , ` கொன்றை ` என்றதன்பின் உருபோடு தொக்குநின்ற ` அணிந்த ` என்பதனோடு முடிந்தது .

எந்நாளும் இனிய இசையால் தமிழ்ப்பாடலை எங்கணும் பரவச்செய்த திருஞானசம்பந்தமூர்த்தி சுவாமிகளுக்கு , அவர் தம் கைகளால் ஒற்றறுத்துப் பாடுதலுக்கு இரங்கி , பலருங் காணத் தாளம் ஈந்த கருணையாளனும் , என் உள்ளத்துள் கொள்ளப்படும் பொருளாய் உள்ளவனும் , தன்னால் ஆளப்படும் பூதங்கள் பாடல் களைப்பாட , அவற்றிற்கு ஏற்ப நின்று ஆடுகின்ற அருள் பொருந்திய கண்களையுடையவனும் , பதினெண் கணங்களாலும் வணங்கப் படுபவனும் , திருக்கோளிலியில் உள்ள பெருங்கோயிலில் எழுந்தருளி யிருப்பவனும் ஆகிய இறைவனை அடியேன் , திருக்கோலக்காவில் வெளிப்படக் கண்டுகொண்டேன் .

` ஈந்து இரங்கும் தன்மையாளனை ` என்றாரேனும் , ` இரங்கி ஈயும் தன்மையாளனை ` என்றலே திருவுள்ளம் என்பதனை , ` திருஞான சம்பந்தர் திருக்கைக ளால்ஒற்றிப் பெருகார்வத் துடன்பாடப் பிஞ்ஞகனார் கண்டிரங்கி அருளாலே திருத்தாளம் அளித்தபடி சிறப்பித்துப் பொருண்மாலைத் திருப்பதிகம் பாடியேபோற்றிசைத்தார் ` ( தி .12 ஏ . கோ . புரா .154) என , இதன் பொருளைச் சேக்கிழார் விளக்கியருளியவாற்றால் உணர்க . பதினெண்கணத்தை , ` எண்கணம் ` என்றது , முதற்குறை . ` இறைஞ்சும் ` என்றதற்கு , கருத்துப்பற்றி இவ்வாறு உரைக்கப்பட்டது . ஞானசம்பந்தர் பாடலுக்கு இரங்கினமையை நினைந்தவர் , தம் பாடலுக்கும் இரங்கி , ஆளும் பூதங்களை ஆளாக ஈந்து , குண்டை யூரிற்பெற்ற நெல்மலையைத் திருவாரூரில் அட்டித்தரப் பணித் தமையையும் நினைந்து , ` கோளிலிப்பெருங் கோயிலுளானை ` என்று அருளினார்போலும் ! திருக்கோலக்கா , திருஞானசம்பந்தருக்குத் திருத்தாளம் அளித்த தலமும் , திருக்கோளிலி , நாயனாருக்கு நெல்லிட ஆட்கள் அளித்த தலமும் ஆதல் அறிந்துகொள்க .

அன்று இராவணனது வலிமையை முதலில் அழித்து , பின்பு அவன் பாடிய இசைக்கு இரங்கி அருள்புரிந்த வெற்றியை யுடையவனும் , விரிந்த உலகத்தைப் படைத்தும் , உண்டும் களித்தவர்கள் துதித்துப் பணிதற்கும் அரியனாய் உள்ளவனும் , தலையில் அமைந்த , ` கண் , வாய் , காது , மூக்கு ` என்பவற்றோடு , நீண்ட உடம்புமாய் நின்று , தீமையைத் தரும் வினையை ஒழித்த எம் பெரு மானும் ஆகிய இறைவனை , அடியேன் , சோலைகளில் குரங்குக் கூட்டம் குதித்துத் திரிகின்ற , வயல் சூழ்ந்த , திருக்கோலக்காவில் வெளிப்படக் கண்டுகொண்டேன் .

உலகத்தை அளித்தவன் ( படைத்தவன் ) பிரமன் ; உண்டவன் , திருமால் . ` உகத்தல் `, ஈண்டு , களித்தல் . ` அளித்து , உண்டு ` என்ற சிறப்புச் செய்தென் எச்சங்கள் , ` உகந்தவர் ` என்ற பொது வினைப்பெயரோடு முடிந்தன . ` இவளும் இவனும் , சிற்றில் இழைத்தும் சிறுபறையறைந்தும் விளையாடுப ` என்றல்போல ; எனவே , ` அளித்து ` என்னும் எச்சம் , எண்ணின்கண் வந்ததாம் . ` காயம் ` என்றது , மெய் என்னும் பொறியை , ஐம்பொறிகளை எடுத் தோதவே , ஏனைய கருவிகள் எல்லாம் தழுவப்படும் . இறைவன் , தன்னால் ஆட்கொள்ளப்பட்டவர்களது கருவி கரணங்களைத் தன் கருவி கரணங்களாகவே கொண்டு , அவற்றைத் தன் வழியே செலுத்தி நிற்றலின் , ` கண் முதலிய கருவிகளாகி ` என்றும் , அதனால் , அவன் அடியார்க்கு நுகர்வினையான் வரும் உள்ளத்திரிபும் , அத்திரிபு காரணமாகக் கிளைக்கும் புதுவினையும் இலவாமாகலின் , ` தீவினை தீர்த்த எம்மானை ` என்றும் அருளிச் செய்தார் . ` நற்பதத்தார் நற்பதமே ` என்று எடுத்துக்கொண்டு , ` சொற்பதத்தார் சொற்பதமுங் கடந்து நின்ற சொலற்கரிய சூழலாய் இதுஉன் தன்மை நிற்பதொத்து நிலையிலா நெஞ்சந் தன்னுள் நிலாவாத புலாலுடம்பே புகுந்து நின்ற கற்பகமே ` ( தி .6 ப .95 பா .4) `.................. கொடியேன் ஊன்தழை குரம்பை தோறும் நாயுட லகத்தே குரம்பைகொண் டின்தேன் பாய்த்தி ` ( தி .8 திருவா - திருவண் -171-173) ` எந்தையே ஈசா உடலிடங் கொண்டாய் யான்இதற் கிலனொர்கைம் மாறே ` ( ? . கோயில்திருப் -10) என்றாற்போல , ஆரா அன்பால் அருளிப்போந்த அருட்டிருமொழிகள் பலவும் இப்பொருளை வெளியிடுவனவேயாம் . ` தீவினை ` என்ற தனை , இங்கு , இயைபின்மை நீக்கிய விசேடணம் பெற்றதாகக் கொள்க .

ஆலம் விழுது போலும் சடைகளை யுடையவனும் , கரும்பு போல இனிப்பவனும் ஆகிய , திருக்கோலக்கா வில் எழுந்தருளியுள்ள எம் இறைவனை , உண்மையமைந்த பெரிய பாடல்களைப் பாடும் வழிவழி அடியவர் பலரும் விரும்புமாறு , அத்திருத் தொண்டிலே பழகும் , திருநாவலூரில் தோன்றிய , வன்றொண்டனாகிய நம்பியாரூரன் , உலகில் உள்ளவர்தாமும் மனம் உருகி அவனை முற்பட உணருமாற்றால் பாடிய பத்துப் பாடல் களாகிய இவைகளைப் பாடிய மாந்தர் , காடே அரங்கமாக நடனம் செய்பவனாகிய சிவ பிரானிடத்து உயர்கதியையும் பெறுவர் ; என்றும் நீடு வாழும் இடமும் அவர்க்கு அக்கதியேயாம் .

கோடரம் - மரக்கிளை ; அஃது இங்கு , ஆலம் விழுதின் மேற்று . ` பாடல் ` என்பது , எதுகை நோக்கி , ` பாடர் ` எனத் திரிந்து நின்றது . ` குடி அடியவர் ` என்றது , ` வழி வழி அடியவர் ` என்றதனை உணர்த்தற்கு . முன்னர் , ` பாடலை உடைய அடியவர் ` என்றதனால் , வாளா , ` பயிலும் ` என்று போயினார் . நாட்டில் உள்ளவரை , ` நாடு ` என்று அருளினார் . ` கதியும் ` என்னும் உம்மை , முன்னர் அடையற் பாலனவாகிய பலவற்றையும் தழுவிநின்ற எச்சத்தொடு சிறப்பு . ` பதி அவர்க்கு அதுவே ` என்றது , ` மீளப் பிறவார் ` என்றவாறு . ` ஆரூரன் ` என்றது , தம்மைப் பிறர்போல அருளிய வேறுமுடிபாகலின் , ` எம்மானை ` என்றவிடத்து , இடவழுவின்மை யறிக .