விரிந்த இவ்வுலகில் உயர்ந்தவர்களாக விளங்கி அருளும் தில்லைவாழ் அந்தணர்களாகிய மறையவர்கள், இவ்வுலக மெல்லாம் புகழ்ந்து போற்றும் கூத்தப் பெருமானின் அருள் நடனத்தைப் போற்றி என்றும் வாழ்வார்களாக! இத்தில்லையில் வாழ்ந்து புகழ் விளங்க நிற்கும் திருநீலகண்டக் குயவனார் எனும் பெயருடையவரும், போற்றப்பெறும் வாய்மையினின்றும் வழுவாத அன்புடையவருமான அடியவர்தம் அருந்தவச் செயலை இனிக் கூறத் தொடங்குகின்றேன்.

வரலாறு கூறலுற்றாம் என்னாது, `செய்தவம் கூறலுற்றாம்` என்றார், இவர் வரலாற்றில் ஆழங்கால் பட்டு நிற்பது அவர்தம் தவமேயாதலின். `தீண்டுவீர் ஆயின் எம்மைத் திருநீல கண்டம்` எனும் ஆணை கூறி அம்மையார் தம்மை விலக்க, `எம்மை என்றதனால் `மற்றை, மாதரார் தமையும் என்தன் மனத்தினும் தீண்டேன்` என்று கூறிய இவர்தம் உறுதிப்பாடும், இற்புறம்பு ஒழியாது அங்கண் இருவரும் வேறு வைக அற்புறு புணர்ச்சியின்மை அயலறியாது வாழ்ந்த வாழ்வும், வடிவுறு மூப்பு வந்து தளர்வொடு சாய்ந்தும் அன்பு தம்பிரான் திறத்துச் சாயாமையும், `மாதைத் தீண்டிக் கொண்டு உடன் மூழ்கீர்` என்னக் `கூடாமைப் பாரோர்` கேட்கப் பண்டுதம் செய்கை சொல்லி மூழ்கிய பழுதிலாத்திறமும் அடங்கச் `செய்தவம் என்றார். `தில்லைத் திருநீலகண்டக் குயவனாம் செய்தவனே` என வகை நூலும் கூறுதற்கேற்ப இங்ஙனம் கூறினார்.