எல்லா நோய்களுக்கும் அடிப்படைக் காரணமான ஆணவ மலத்தைச் செயலறச் செய்யும் தலைவனாய், முத்தமிழும் நான்மறையும் ஆகியவனாய், கல்லால மர நிழலில் அமர்ந்து சனகர் முதலிய முனிவர் நால்வருக்கு அறத்தை மௌனநிலையில் உபதேசித்தவனாய், ஏனைய எல்லாப் பொருள்களுக்கும் ஆதியும் அந்தமுமாக உள்ளவனாய்ப் பாலனும் விருத்தனுமாக வடிவு எடுத்தவனாய்ப் பெரிய பவள மலைபோன்ற உருவினனாய், கொன்றைப் பூக்களால் தொடுக்கப்பட்ட மாலையை அணிந்தவனாய், மறைக்காட்டு உறைகின்ற மணாளன் காட்சி வழங்குகின்றான்.

` நோய் மூலம் ` என்னும் ஆறாம் வேற்றுமைத் தொகை, பின்முன்னாக, ` மூலநோய் ` என நின்றது. எல்லாத் துன்பங்கட்கும் மூலம், ` ஆணவம் ` எனப்படும் அகஇருள். அதனை நீக்குவோன் இறைவனே என்றதாம். ` அறத்தான் ` என்பது, ` அறத்தைச் சொல்லியவன் ` எனப் பொருள்தரும். ` பால விருத்தம் ` என்பது உம்மைத் தொகையாய் நிற்ப, அதனோடு இறுதிநிலை புணர்ந்து, ` பால விருத்தன் ` என, வந்தது. ` எல்லாக் கோலங்களையும் உடையவன் ` என்பது பொருள். மதுரைத் திருவிளையாடல்களில், விருத்த குமார பாலரான திருவிளையாடல் இங்கு நினைக்கத்தக்கது. மாலை சேர் - மாலையின்கண் சேர்ந்த. கொன்றை - கொன்றைப் பூ. ` மலிந்தான் ` என. உடைமையை, உடைய பொருளோடு சார்த்தியருளினார்.