வளவிய சோலைகளையுடைய திருப்புன்கூரில் எழுந்தருளியிருப்பவனே, இவ்வூரிலுள்ளவர், ` உலகமுழுதும் நிரம்பிய மழையின்மையால் வயலில் நீர் இல்லையாயிற்று ; மிக்க நிலங்களை உனக்குத் தருவோம் ; எங்களை உய்யக்கொள்க ` என்று வேண்ட, ஒளியைக் கொண்ட வெண்முகிலாய்ப் பரந்திருந்தவை, அந் நிலைமாறி, எங்கும் பெய்த பெருமழையால் உண்டாகிய பெரு வெள்ளத்தை நீக்கி, அதன் பொருட்டு அவர்களிடம் மீட்டும் பன்னிரு வேலி நிலத்தைப் பெற்றருளிய செயலையறிந்து வந்து, அடியேன் உன் திருவடியை அடைந்தேன் ; என்னை ஏன்றுகொண்டருள்.

சொற்சுருக்கங்கருதி இவ்வாறோதினாரேனும், எங்கும் மாமழை பெய்து பெருவெள்ளம் தோன்றியும் விடாதாக, இம் மழையைத் தவிர்ப்பின் மற்றும் பன்னிரு வேலி தருவோம் என்று வேண்ட ` அங்ஙனமே தவிர்த்து , இரண்டு பன்னிரு வேலிகளைக் கொண்டருளும், என்றலே பொருளாதலுணர்க. ` பரந்த ` என்னும் வினைப் பெயரின் ஈற்று அகரம் தொகுத்தலாயிற்று. அப்பெயர், ` பெய்யும் ` என்னும் பயனிலை கொண்டது. இஃது இத்தலத்தில் உள்ளார்க்குச் செய்த திருவருள் திறத்தைப் புகழ்ந்து அருளியது. இப்பெருமானை இவ்வாறு வேண்டித் திருவருள் பெற்று, தாம் நேர்ந்தவாறே இரண்டு பன்னிரு வேலிகளை இறைவற்குக் கொடுத்தவர்களில் முதல்வர், ` ஏயர்கோன் கலிக்காம நாயனார் ` என்பதனை வருகின்ற திருப்பாடலால் அறிக.